نگارنده کتاب, درصدد است ماهیت و زمینه‌های تعامل دولت و مردم را صرفا در قلمرو فرهنگ, به ویژه نا هم‌گرایی و تعارض در بعد ارزش‌ها, نگرش‌ها و رفتارها شناسایی و بررسی نماید .بر این اساس, هدف‌های اصلی نگارنده در کتاب از این قرار است :شناسایی ابعاد و سطوح هم‌گرایی و نا هم‌گرایی در دو حوزه فرهنگ رسمی و غیر رسمی در ایران پس از انقلاب بهمن 1357تا 1380, شناسایی و تجزیه و تحلیل علل و عوامل و خاستگاه‌های نا هم‌گرایی‌های مذکور, شناخت نگرش ایرانیان به دولت و فرهنگ رسمی, و نهایتا بررسی روند شدت و ضعف نا هم‌گرایی در ایران پس از انقلاب .مهم‌ترین مقولاتی که ذیل فرهنگ بررسی می‌شوند عبارت‌اند از :آمیختگی دین و دولت, اعتقاد مردم به دین, میزان رفتن مردم به مسجد, رعایت حجاب, معنویت گرایی و تجمل پرستی, پیروی جوانان از فرهنگ اسلامی و ایرانی, روابط پیش از ازدواج, اعتماد به مسئولان, اعتماد شهروندان به یکدیگر, رعایت هنجارهای غیر رسمی و رسمی, و الگوی مصرف فرآورده‌های فرهنگی .