در كتاب حاضر، سوابق توسعه‌ي سازمان مرور شده و مفروضات، راهبردها، مدل‌ها، تكنيك‌ها و ديگر جنبه‌هاي توسعه‌ي سازمان بررسي گرديده است. بر اين اساس، نخست مفهوم توسعه‌ي سازمان بازگو شده است. گفتني است، در فرآيند توسعه‌ي سازمان با استفاده از تجارب و دانش علوم رفتاري به سازمان‌ها كمك مي‌شود تا اثربخشي مالي و كيفيت زندگي كاري كاركنان خود را افزايش دهند. تمركز اصلي در توسعه‌ي سازمان بر ايجاد توانايي ارزيابي كاركرد فعلي و دست‌يابي به اهداف مورد نظر است. در ادامه، علت رشد سريع توسعه‌ي سازمان در 50 سال گذشته بررسي شده و ضمن بيان تاريخچه‌ي سازمان، مسير تكامل توسعه‌ي سازمان براي دست‌يابي به حالت كنوني تشريح گرديده است. موضوعات بعدي كتاب عبارت‌اند از: ماهيت تغيير برنامه‌ريزي شده، شخص فعال در توسعه‌ي سازمان، ورود و بستن قرارداد، عارضه‌يابي سازمان‌ها، عارضه‌يابي گروه‌ها و مشاغل، گردآوري داده و پردازش اطلاعات عارضه‌يابي، عرضه‌ي بازخورد اطلاعات عارضه‌يابي، طراحي برنامه‌هاي تحول، رهبري و مديريت تحول، ارزيابي و نهادينه‌سازي برنامه‌هاي تحول توسعه‌ي سازمان، رويكرد فرآيندهاي گروهي و ميان‌فردي، رويكردهاي فرآيند سازماني، ساختاردهي مجدد سازمان، مشاركت كاركنان، طراحي كار، مديريت عملكرد، توسعه و مساعدت اعضا، روابط سازمان و محيط، دگرديسي سازماني، توسعه‌ي سازمان در بافت جهاني، توسعه‌ي سازمان در مراكز مراقبت‌هاي بهداشتي، مدارس و بخش عمومي، و جهت‌گيري آينده‌ي توسعه‌ي سازمان.
