کتاب حاضر, تحلیلی است در باب حقوق و کیفیت بی طرفی کشورهای مختلف در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران .در این کتاب, نخست این پرسش مطرح میشود که آیا بهرغم نظام امنیت جمعی ـ که در منشور سازمان ملل متحد از آن سخن رفته ـ سخن گفتن از بی طرفی لغو و بیهوده نمینماید .سپس مطالبی در باب آغاز تجاوز عراق به ایران و اعلام بی طرفی دولتهای ثالث مطرح میگردد .در پی آن, میزان و زمان پایبندی دولتهای ثالث به ادعاهای بی طرفی بررسی و ارزیابی میشود .آن گاه مولف خاطر نشان میکند که زمینگیر شدن نیروهای رژیم بعث عراق در جنگ با رزمندگان اسلام چه تاثیری بر موضع آن دولتها در برابر جنگ تحمیلی داشته است . پس از آن 'ترفند عدم تخاصم 'ارزیابی میگردد .حربهای که بهرغم مولف برای نجات عراق از مهلکه توسط برخی از کشورهای به ظاهر بیطرف مورد استناد قرار گرفت .در فصل بعد, انواع کمکهای مستقیم و غیر مستقیم دولتهای ثالث به رژیم بعث عراق بررسی میشود, سپس مولف نشان میدهد که عراق چه ترفندهایی برای بینالمللی کردن مخاصمه به کار گرفت, همچنین ایالات متحده آمریکا چگونه از نقض بی طرفی پا فراتر گذاشت و عملا به اقدامات خصمانه علیه جمهوری اسلامی ایران مبادرت ورزید .اقدامات جمهوری اسلامی ایران در احراز و تضمین پایبندی دولتهای ثالث به بی طرفی خویش و نیز واکنش به نقض تعهدات بی طرفی, محور مباحث فصل بعدی را تشکیل میدهد .در فصل آخر نیز به مسئولیت بینالمللی دولتهایی اشاره میشود که تعهدات خود را در قبال جمهوری اسلامی ایران نادیده گرفتند .عناوین فصلهای پنج گانه کتاب بدین قرار است1 :ـ تجاوز عراق به ایران از 'بی طرفی 'تا 'عدم تخاصم', 2ـ شیوههای نقض بی طرفی توسط دولتهای ثالث, 3ـ ترفند عراق برای بینالمللی کردن مخاصمه, و وضعیت ممتاز آمریکا در نقض بی طرفی و رویارویی با ایران, 4ـ اقدامات ایران در تضمین حقوق قانونی خود و مقابله با نقض بی طرفی, 5ـ مسئولیت بینالمللی ناشی از نقض بی طرفی و تاوان کویت و عربستان در خوش خدمتی به عراق .