مخاطبان در کتاب حاضر, با تحلیل‌ها و تفکراتی درباره تحول و کارکرد اساسی 'صحنه‌پردازی' در دهه‌های اخیر آشنا خواهند شد. به تصریح کتاب: 'مقصود در این جا متن و فرم‌های جدید متن تئاتری نیست, بلکه آن چیزی است که در اکثر کارها, از جمله متاخرترین آن‌ها ـ مثل کارهای ژان پی‌یر رونگرت ـ فقط به طور مختصر بدان پرداخته شده است: مولفه‌های صحنه‌ای ویژه تئاتر نو, شرایط و نتایج زیبایی شناختی و تئوریک آن‌ها.... مخاطب این کتاب, خواننده‌ای است که کم و بیش با تفکرات ژان پی‌یر سارازاک, رونگرت, میشل دوچ, ژان ژوردوی, ژان فرانسوا پی‌یره و دیگر نظریه‌پردازان و نویسندگان خلاق درباره نوشتار صحنه‌ای معاصر آشناست, مخاطبان این کتاب کسانی هستند که مایل به تعمق در تحلیل وسایل صوری هستند, ولی نه در آنچه مربوط به متن است بلکه بیشتر در آنچه مربوط به تئاتر به عنوان هنر کارکرد صحنه‌ای است که از آن برای خود متن نیز دور نماهای نوینی تجلی کرده‌اند.... تئاتر پست دراماتیک تئاتری است است خواهان 'یک حادثه صحنه‌ای, که چنان ارائه و عرضه خالص تئاتری باشد که هرگونه اندیشه بازسازی و تکرار واقعیت را نابود کند' (ژان پی‌یر سارازاک). تئاتر پست دراماتیک می‌تواند مونتاژی از عوامل غنایی, حماسی و دراماتیک (به قول سارازاک 'راپسودیک') بسازد, بی آن که مفاهیم را به ویژگی ساختارهای زبانی اطلاق کند, آن جا که می‌تواند تقارب فوق‌العاده 'واقعی', روزمره و وارفتگی ظاهری را پیدا کند. در این نقل و انتقال نوعی, خواننده فرانسوی به راحتی اهمیت تحولات در حوزه هنرهای میدانی و نیز در برخی فرم‌های تئاتر کوچه, در کاربری عروسک‌های نمایشی و تاثیر آشکار تئاتر توام با رقص را احیا خواهد کرد'. کتاب حاضر در قالب این موضوعات شکل گرفته است: 'پرولوگ', 'درام', 'درام و دیالکتیک', 'ما قبل تاریخ از ماقبل تاریخ تئاتر پست دراماتی', 'پانورما', 'نشانه‌های تئاتری پست دراماتیک', 'نمونه‌ها', 'پرفرمانس ـ تئاتر و پرفرمانس', 'متن ـ فضا ـ زمان ـ بدن' و 'اپیلوگ'.