وقایع داستان فاصله زمانی سال های 50 تا 60 را شامل می شود و داستان روایت زندگی فردی است به نام 'بهروز' که در جریان فعالیت های سیاسی , مدتی در زندان به سر برده است . او زندگی آرام و عاشقانه ای با همسرش دارد و در طول داستان _ در بخش هایی مجزا _ گوشه هایی از خاطرات خویش را مرور می کند. بهروز شخصی آرمان گرا است که اعتقاد دارد خشونت برای دست یابی به عدالت اجتماعی ضروری است . پدرش مردی است درویش و برادرش 'محسن' به نگرشی نهیلیستی دچار گردیده است . شخصیت دیگر داستان, 'آقای کیکاوسی' مظهر زور, خشونت و حکومت است . هر یک از این شخصیت ها, در بخش هایی از داستان, راوی گوشه ای از داستان هستند که با زاویه دید و لحن خویش آن را روایت می کنند. بهروز در فرجام , با شکستن اسلحه کمری خود, ظاهرا راه حل خشونت را بی اعتبار می یابد و ارزش این ابزار را به کلی نفی می کند.