کتابچه حاضر نوشتاری است در باب قصه و قصه‌گویی که در مقدمه آن به چگونگی قصه‌گویی از دیرباز تا کنون در گوشه و کنار جهان اشاره شده است. بخش اول شامل دو قصه 'بابا خارکن' و 'داستان خوب و بد' است و در بخش دوم نقدی بر دو قصه درج می‌گردد. برای مثال در کتاب خاطرنشان شده است: 'در بیرجند و گناباد و شهرهای جنوب خراسان نیز عقیده به آجیل مشکل گشا و قصه بابا خارکن یا قصه خارکش پیر, در بین مردم رایج بوده و تا روزگار حاضر نیز آثاری از این اعتقاد در این نواحی گاه با اندکی اختلاف به چشم می‌خورد. در گناباد کسی که چنین نذری می‌کند با گروهی دوستان و آشنایان و خویشاوندان روانه مسجدی به نام مسجد سمویی که در روستای کوچک از گناباد واقع است می‌شوند و در آن جا چراغ پیه سوز روشن می‌کنند و یکی قصه بابا خارکن را تعریف می‌کند و دیگران گوش به آن می‌سپارند... جدال و ستیز تبین خوب و بد و زشت و زیبا ریشه در تاریخ زندگی انسان دارد و آغاز آن را شاید بتوان آغاز آفرینش دانست و نمونه برجسته آن داستان هابیل و قابیل می‌باشد.'
