پس از کودتای سوم حوت 1299که منجر به تشکیل حکومت سه ماهه سید ضیائ‌الدین طباطبایی گردید, گروهی از آزادیخواهان, مبارزان, روزنامه‌نگاران و افراد صاحب نفوذی که بیم مخالفت آنها می‌رفت, دستگیر و بازداشت شدند .شیخ علی دشتی ـ که اندکی بعد امتیاز روزنامه 'شفق سرخ 'را گرفت و از طریق مقالات به مبارزه با استبداد و عوامل کودتا دست زد ـ نیز جزو دستگیر شدگان بود . وی در طول سه ماه حبس, یادداشت‌هایی را نگاشت که پس از آزادی به صورت پاورقی در روزنامه 'شفق سرخ 'به چاپ رسید .پس از آن نیز چندین بار چاپ و منتشر شد و اینک به چاپ هفتم رسیده است .وی در این یادداشت‌ها علاوه بر شرح خاطرات زندان و اتفاقاتی که طی آن مدت برای او و زندانیان دیگر روی داده, از اوضاع و احوال زمان و اقدامات کودتاگران انتقاد می‌کند .در بخش دوم کتاب نیز یادداشت‌های علی دشتی در ایام تبعید به کرمانشاه چاپ شده است . این تبعید به دنبال دستگیری نام برده به خاطر مخالفتش با قرارداد 1919و وثوق‌الدوله به صورت شب نامه‌های تند و آتشین و همکاری با آزادیخواهان, صورت گرفت .بخش سوم کتاب نیز حاوی یادداشت‌های علی دشتی در مرحله دیگری از بازداشت و تحت نظر است .توضیح این که در فروردین 1314که دوره نهم مجلس شورای ملی به پایان رسید, آقای دشتی به همراه عده‌ای دیگر از نمایندگان دستگیر شدند و پس از چند روز روزنامه سفق سرخ نیز در محاق توقیف افتاد . آقای دشتی در زندان قصر محبوس شد و به علت کسالت شدید به بیمارستان نجمیه منتقل گردید و به شدت تحت مراقبت پلیس قرار گرفت .وی مدت پنج ماه به این طریق به سر برد و پس از آن در منزل خود سخت تحت نظر قرار گرفت و از هر گونه مراوده و رابطه, حتی تماس تلفنی منع گردید .قسمت سوم کتاب حاوی یادداشت‌های او در این دوران است .بنابراین هر بخش از یادداشت‌های نام برده برای آشنایی و آگاهی از حوادث مهم برهه‌ای کوتاه از تاریخ معاصر ایران حائز اهمیت است .