((اوستا)) از آثار کهن و به عبارتی کهن‌ترین اثر مکتوب به جای مانده از قوم ایرانی است .این کتاب مشتمل بر پنج بخش است .یسنا (شامل گاتها و غیر آن), یشت‌ها, ویسپرد, وندیداد, و خرده اوستا .بخش‌های اوستا در ازمنه مختلف از سوی اشخاص متعدد تالیف شده و از آن میان, فقط بخشی از سروده‌های گات‌ها از زرتشت است .مندرجات اوستا عبارت‌اند از :نیایش اهورامزدا و امشاسپندان و ایزدان, تکالیف انسان در جهان, بهشت و دوزخ, و داستان‌های ملی .((گویند پس از آنکه اسکندر مقدونی قصر سلطنتی ایران را آتش زد, اوستا را نیز سوخت .بلاش اشکانی فرمان داد تا اوستای پراکنده را از شهرهای ایران جمع کنند .برحسب روایت سی‌امین سال سلطنت گشتاسب, زرتشت این کتاب را بر 12هزار پوست گاو عرضه کرد)) . در این کتاب همه اصطلاحات و نام‌های خاص فرهنگ دینی اوستا, علاوه بر آوانوشت آنها, با حروف ویژه ((دین دبیره)) جمع آمده است .در ابتدای کتاب شرح مختصری از زندگی, زمان و مکان زرتشت عرضه شده است .