نگارنده در کتاب حاضر، دیدگاه ملا احمد نراقی ـ از علمای قرن دوازدهم در نراق از توابع کاشان ـ را دربارهی سیاست و حکومت، تبیین مینماید. به تصریح وی: 'ملا احمد نراقی، اندیشهی سیاسی خویش را در قالب نظریهی ولایت فقیه درکتابهای فقهیاش عرضه نمود که حکایت از ارزش و جایگاه والای فقه در ارائهی نظریهی اسلامی شیعه در عصر غیبت دارد. وی، ولایت فقها را در سرپرستی به امور مجانین، کودکان و غایبان، محدود نساخته، بلکه اختیارات وی را به هر آنچه که امام معصوم در آن ولایت داشته، توسعه میدهد، گرچه وی برخی امور را نیز خاص امام معصوم دانسته و بنابراین، اختیارات فقیه را در عصر غیبت در غیر این موارد، عام و فراگیر، معرفی میکند. ایشان خاستگاه مشروعیت ولایت فقیه را در عصر غیبت در انتصاب از جانب خداوند میداند پس از این که اجماع فقها را از ادلهی این ولایت، برمیشمارد و از ادلهی غیر مستقل عقلی در این باب، مدد میجوید، ضمن توسعه در مصداق حبه، آن را نیز از ادلهی ولایت فقیه و اختیارات وی در عصر غیبت، معرفی مینماید'.