در مجموعه حاضر اسناد مربوط به محمداسمعیل خان باوند, معروف به((امیرموید سوادکوهی)) گردآمده است .از تعداد 455سندی که در این مجموعه فراهم آمده, قدیم‌ترین آنها به سال 1263ش و سند پایانی به قبل از کودتای سوم اسفند 1299ش تعلق دارد .این اسناد مشتمل است بر بخش وسیعی از تلگراف‌ها, احکام و فرمان‌ها, گزارش‌ها, شکایت‌نامه‌ها, مکتوبات و مکاتبات و نامه‌ها, استفتائات, دعوت‌نامه‌ها, معاهدات و مکتوبات دیگر .گفتنی است امیرموید از تحصیل کرده‌های دارالفنون تهران بود .در زمان ناصرالدین شاه اغلب در تهران مستحفظ ناصرالدین شاه و جزئ عمله خلوت و شکار بود و همیشه ریاست ایل سوادکوه و سوارهای آن محل را داشت .او در دوره سوم مجلس شورای ملی در سال 1333ق از طرف سوادکوه وکیل شد .در محرم 1334که قشون روس از طرف قزوین به تهران رهسپار بود و اغلب ملیون از تهران به طرف قم مهاجرت کردند, او هم به همراه شیخ ابراهیم زنجانی, وکیل زنجان برای ضدیت با قشون روس به طرف مازندران حرکت کرد و مشغول اقدامات شد .او به علت مخالفت با قرارداد 1919به کرمانشاه تبعید شد و پس از سقوط دولت وثوق‌الدوله به مازندران رفت .در زمان نخست وزیری و وزارت جنگ رضاخان سردار سپه او را تحت الحفظ به تهران آوردند .دو تن از پسران امیرموید به نام‌های عباس‌خان سهم‌الممالک و اسدالله‌خان هژبرالسلطنه در سال 1303ش در گرگان دستگیر و در دهکده کلاک بین گرگان و بهشهر تیرباران شدند .سرانجام امیرموید در 1311ش در تهران در اثر سرطان به سن 78سالگی درگذشت .کتاب با فهرست منابع و ماخذ, تصویر پاره‌ای از اسناد ارایه شده و تعدادی عکس از امیرموید و فرزندانش به پایان می‌رسد .