کتاب حاضر حاوی مطالب مربوط به کل فرقه تصوف و به خصوص فرقه‌ی طاووسیه ـ گنابادیه است. با نگاهی بر وضعیت شخصیت‌هایی از این فرقه نیز استفتائاتی از مراجع تقلید در خصوص رفتن به خانقاه و شرکت در مجالس صوفیه، صوفی‌گری و مسائلی نظایر آن درج گردیده است. در پایان نیز تعدادی از احادیث برساخته‌ی صوفیه اعم از جعلی و نیمه جعلی به چاپ رسیده است. به تصریح نگارنده: 'کوتاه سخن با تمام فرق صوفیه این است که اولا ائمه‌ی اطهار با فرمایشات خود، تمام فرق صوفیه را منحرف از خط رسول‌الله (ص) می‌دانند. ثانیا: اگر شما پیرو محی‌الدین عربی هستید، 1- ایشان خود را خاتم الاولیا دانسته و جایی برای شما نگذاشته تا او خود را ولی بداند. 2- ایشان سنی مسلک است. 3- راجع به خلافت ظاهری و باطنی دیگران بحث می‌کند. 4- عمر را معصوم می‌داند. اگر پیر و شاه نعمت‌الله ولی هستید. 1- او خرقه‌ی خود را به حسن بصری می‌ر‌ساند که حسن از منحرفین از خط ولایت امیرالمومنین (ع) بوده. 2- ایشان سنی می‌باشد طبق اقرار و اشعار خودش و حتی خلفا را زیر چتر شمس تبریزی می‌برد. 3- شاه نعمت‌الله ولی وحدت وجودی است. و اگر از پیروان مولوی هستید، او امامت را نوعی دانسته و امام زمان شیعه را قبول نداشته و اوست که روایات فراوانی را تغییر داده و به شعر درآورده است'.