نگارنده در این کتاب طی سه بخش اصلی به ارزیابی و تبیین نهضت عاشورا برآمده است .در بخشی از کتاب آمده است' :اگر مبدا انقلاب امام حسین (ع) را سال 60یا 61هجری بگیریم, سخت اشتباه کردیم .مبدا انقلاب امام حسین (ع) سال 60هجری نبوده, بلکه سال‌های پس از وفات پیامبر (ص) بود....انقلاب خونین امام حسین (ع) حلقه‌ایی از زنجیر حوادث بود که یک سر آن به فاجعه کربلا و سر دیگر آن به ماجرای سقیفه منتهی می‌شد و این حلقه در کربلا نیز خاتمه نیافت ; بلکه سرچشمه انقلاب‌ها و قیام‌های خونین دیگری گردید .'نگارنده در بخش نخست 'شرایط سیاسی و اجتماعی انقلاب امام حسین (ع) 'را ذیل این مقولات بررسی می‌کند :سرچشمه انحراف منطق سقیفه, روش عمر در تقسیم بیت المال, مسئله شوری, نتایج زیان‌بار شورا, سیاست مالی و اداری عثمان, تسلط بنی‌امیه, سیاست‌های معاویه, و حکومت معاویه .در بخش دوم 'موجبات و انگیزه‌های انقلاب 'با مباحثی از این دست ارزیابی می‌شود :امر به معروف, تهدید, پیمان صلح, ویژگی‌های یزید, و تشکیل حکومت .بخش سوم به تبیین 'آثار و نتایج انقلاب امام حسین (ع) در حیات جامعه اسلامی 'اختصاص یافته است .برخی مباحث این بخش عبارت‌اند از :قطع نفوذ دینی امویان, بیداری مسلمانان, رسوایی یزید, شروع انقلاب‌های زید بن علی, ابی السرایا, عبدالرحمن ابن اشعث, و قیام مختار .