کتاب شامل مباحثی است که در آن آرای اندیشمندان حوزه ساختگرایی (همچون: دوسوسور, یاکوبسن, لوی استروس, گریما, و بارت), نیز نشانهشناسی (گریما و ژولیا کریستوا), مارکسیستهای آلتوسری, فوکوییها, و پسا ساختگرایان بررسی و تحلیل شده است .نگارنده بر این باور است که 'ابرساختگرایی نامی است که برای کل حوزههای ساختگرایی و پساساختگرایی به کار میرود و ابرساختگرایان الگوهای معمول زیربنا ـ رو ساخت را وارونه میکنند تا آن جا که آن چه ما به عادت رو ساختی (ابرساختی) میدانیم در حقیقت نسبت به آن چه زیربنا تلقی میکردهایم تقدم مییابد .از این جهت, ابرساختگرایی معرف آن چیزی است که 'فوکو 'یک اپیستمه میداند ـ یعنی یک چارچوب زیربنایی از فرضیات و رویکردها .' در بخش نخست کتاب ذیل عنوان 'ابر ساخت گرایانه اندیشیدن 'ابتدا اندیشههای دوسوسور در باب مفهوم زبان, سپس دیدگاههای ساخت گرایانه دورکیم, لوی استروس, فروید, مارکس, آلتوسر, و بارت بررسی و تبیین میشود .در بخش دوم تحت عنوان 'ابرساختگرایی فلسفی میشود 'این موضوعات مطرح گردیده است' :فلسفه متافیزیک', 'باز هم زبانشناسی ساختگرا', 'آلتوسر و علم', و 'فوکوی دیرینه شناس .'در بخش سوم 'فلسفه پساساختگرا 'با این مباحث پی گرفته شده است' :دریدا و مفهوم 'نوشتار'', 'نظریه عمومی دریدا در باب نوشتار', 'فوکوی تبارشناسی ' و 'دیگر پساساختگرایان .'