صبح روز عقد بندانداز مى‌آيد تا صورت عروس را بند بيندازد خراسانى‌ها بند انداختن صورت را نخه‌کردن (naxa kerdan) مى‌گويند و عقيده دارند که در موقع نخه‌کردن صورت عروس، مادر عروس و مادر داماد هر دو بايد حضور داشته باشند و وقتى بندانداز بخواهد کار خود را شروع کند بايد هر يک از آنها قبلاً موئى از پيشانى عروس با موچين بکند و به‌جاى آن يک سکه طلا يا يک سکه نقره بچسباند٭ ، بندانداز سکه‌ها را به‌عنوان دهن شيرينى يا انعام از روى پيشانى عروس برمى‌دارد و بعد دست به کار نخه‌کردن يا پيراستن گنده موهاى صورت او مى‌شود. در حينى که بندانداز صورت عروس را بند مى‌اندازد زنان ديگر دايره مى‌زنند و اسفند در آتش مى‌ريزند و هلهله و شادى مى‌نند. اگر در اثناء بند انداختن صورت عروس، نخ بندانداز تصادفاً پاره شود مى‌گويند داماد دلش براى عروس مى‌سوزد و اگر نخ به‌هنگام بند انداختن پشت لب عروس پاره شود، عقيده دارند که عروس از زبان مادرشوهر خود رنج فراوان خواهد برد.
٭ گاهى به‌جاى اين کار، يک زن سفيدبخت هفت مو از پيشانى روس مى‌کند تا عروس هم سفيدبخت بشود پس از آن مادر عروس و مادر داماد هر يک، يک سکه طلا يا نقره به پيشانى عروس مى‌چسبانند.
وقتى کار بندانداز (بندانداز بايد يک بخته باشد والا عروس سياه‌بخت و گرفتار هوو خواهد شد). به پايان رسيد، مبلغى پول به‌عنوان دستمزد و يک قواره پارچه پيراهنى به‌عنوان خلعت به او مى‌دهند، بعد چند تن از کسان عروس، عروس را به حمام مى‌برند و او را با ساز و نوا مى‌شويند و اسفند دود مى‌کنند و مقارن ظهر به خانه برمى‌گردند. در اين وقت نوبت به مشاطه مى‌رسد و شروع به آرايش روى و موى عروس مى‌کند آرايش موى عروس در هر شهر و دهى فرق مى‌کند. در شهرهاى نسبتاً بزرگ مردم سنن ديرين را به‌کلى ترک گفته و ديگر توجهى به ذوق و روش قديم ايرانى ندارند به‌همين سبب آرايشگران سر نوعروسان را بيشتر به سبک اروپائيان و از روى ژورنال‌هاى مد خارجى مى‌آرايند. اما در شهرهاى کوچک و روستاها و به‌طور کلى در خانواده‌هائى که هنوز آداب و عادات قديم ايرانى را حفظ کرده‌اند آرايش عروس عموماً به اين نحو صورت مى‌گيرد که موهاى بناگوش عروس را کوتاه کرده بهصورت دو حلقه درمى‌آورند و با زنج (zenc= انگم) يا لعاب به دانه روى شقيقه‌هاى او مى‌چسبانند، سپس موهاى پيشانى او را تا پشت ابروها چترى مى‌زنند باقى موهاى او را هم دسته مى‌کنند و از پشت سر او ريز مى‌بافند، چند سفيداب بهصورت او مى‌زنند و سرخاب به‌گونه‌هاى او مى‌مالند و زير ابروهاى او را راست برمى‌دارند، آنگاه وسمه بر ابرو و سرمه به چشمان او مى‌کشند و پولک‌هاى زرد نيم‌ماه و ستاره بر پيشانى او مى‌چسبانند.