امامزاده ابراهيم (ع)، بابلسر
اين بقعه در گورستان عمومى شهر بابلسر قرار دارد و بناى آن به صورت برجى است هشت ضلعى با گنبد رک هشت وجهى بر روى آن، و کمربندى از مقرنس که بدنه را از گنبد جدا مى‌سازد. بناهاى الحاقى سال‌هاى اخير تمامى بدنه اين برج را در ميان گرفته است. ورودى اصلى بنا در سمت شمال قرار دارد. در شرق و غرب اين بقعه، مسجد و در جنوب آن حسينيه احداث شده است. در نماى داخلي، هر ضلع داراى طاق‌نماهاى تزيينى و مقرنس‌هاى گچى و آينه‌کارى است. ازاره داخلى بنا به ارتفاع ۵/۱ متر کاشى‌کارى شده است.
اهميت اين بنا علاوه بر ويژگى‌هاى معماري، در صندوق چوبى و چهار لنگه درِ منبت‌کارى شده از نوع قاب و گره و کتيبه آن است.
کتيبه‌هاى صندوق شامل صلوات کبير، حديث و نام سازندگان بنا، سيد مرتضى و سيد شمس‌الدين بابلکاني است و سازندهٔ آن استاد فخرالدين و برادرش محمد بن على بن اسماعيل بن على‌النجار آملي معروف به رازى در تاريخ ۸۵۳ هـ.ق است.
يک جفت در ورودى شمالى آن به تاريخ ۹۰۶ هـ.ق است و نام بانى آن سيد نسا بى‌بى فضه خاتون همسر سيد شمس‌الدين بابلکاني است که توسط استاد علي ساخته شده و کاتب آن احمد ابن حسين سياه‌پوش است.
يک جفت در ورودى شرقى به تاريخ ۸۴۱ هـ.ق و کتيبهٔ آن معرف نام بانى بقعه سيد عزيزالدين بن سيد شمس الدين بابلکاني و نجار آن استاد على النجار رازي است.
امامزاده ابراهيم (ع)، آمل
اين بقعه در داخل شهر آمل و در بلوار طالب آملي قرار دارد. بناى بقعه چهار گوش و قسمت فوقانى بدنه داراى مقرنس تزيينى است. چهار گوشه بنا را با چهار گوشوار پر کرده و پايه هشت ضلعى گنبد را ساخته و گنبدى هرمى هشت وجهى بر بالاى آن زده‌اند.
بناى اين بقعه در ماه شوال سال ۹۲۵ به اتمام رسيده و بانيان آن خواجه نامدار بن درويش حاجى کفشگر و عبدالله بن شاه حسين قاضى طبرستان بودند. سازنده صندوق محمد بن حسين نجار سارى است.
در سال‌هاى اخير در اطراف بناى اصلي، مسجد احداث شده و با برداشتن طاق‌نماهاى وسط هر ضلع، مسجد را به بنا مرتبط نمودند.
امامزاده جعفر بن امام موسى‌الکاظم (ع)
اين بقعه که به صورت آرامگاهى است در روستاى ليگوش کجور قرار دارد. بناى آن آجرى با بدنه و گنبد هشت ضلعى است. بدنه اضلاع در نماى بيرونى داراى طاق‌نماست. الحاقات اين بنا شامل کفش‌کن با ستون چوبى و سرستون حجارى شده و چند بيت شعر از محتشم کاشانى است. مسجد کنار برج در دوره قاجار ساخته شده، در حالى که بناى آرامگاه به قرون نهم و دهم هـ.ق تعلق دارد.
در داخل بنا در هر ضلع، طاق‌نمايى در داخل قاب چهار گوش قرار دارد. دو نورگير، نور داخل بنا را تأمين مى‌کند. نقاشى‌هاى داخل بنا شامل بک رشته نوار گچ‌برى شده با طرح اسليمى در گردن گنبد، و نقش شير و خورشيد و نبرد شير و اژدها در داخل گنبد، و در وسط آن نقشى شبيه به بشقاب‌هاى سفالين قرون ۴ و ۵ هـ.ق است. اين نقاشى‌ها متعلق به دوره قاجار است.
صندوق داخلى بنا از نوع قاب و آلات است و بدنه آن به رنگ‌هاى آبي، زرد، نارنجى و سبز رنگ آميزى شده است.