با عدول توجمان از تصميمات خود در کنفرانس کپنهاک موج اعتراضات داخلى و تبليغات احزاب مخالف افزايش يافت به‌نحوى که هيئت حاکمه کرواسى مجبور گرديد به‌منظور توجيه اقدامات خود خواستار تغيير نا نيروهاى سازمان ملل از UNPROFOR به UNFIC (نيروهاى سازمان ملل در کرواسي) گردد. با اين حال دبيرکل سازمان ملل طى گزارش خود خطاب به شوراى امنيت به اين خواسته کرواسى نيز توجهى نکرد و مسئله نامگذارى نيروهاى سازمان ملل در کرواسى به آنپروفور يک، در بوسنى به آنپروفور دو و در مقدونيه به آنپروفور سه را مطرح کرد. در نهايت نيز شوراى امنيت با تصويب قطعنامه ۹۸۱ نام نيروهاى سازمان ملل در کرواسى را به آنکرو (UNCRO) تغيير داد و تقاضاى کروات‌ها را بى‌مقدار نمود. اين عملکرد سازمان ملل، خشم و نگرانى سياست‌گذاران زاگرب را برانگيخت به‌نحوى که طى برگزارى نشستى با مقامات نظامى جمهورى خودساخته کروات بوسنى و هرزگوين موسوم به هرتسگ بوسنا به عوامل بين‌المللى در منطقه تفهيم کردند که بى‌توجهى به خواسته‌هاى کرواسى مى‌تواند وضعيت نظامى در بوسنى و هرزگوين را نيز متشنج نمايد. به‌دنبال آن رهبران حزب حاکم که از اين شکست سياسى شديداً لطمه خورده و موقعيت خود را در انتخابات پارلمانى و رياست جمهورى سال آينده در مخاطره ديدند، با برگزارى نشستى در زاگرب به بررسى وضعيت موجود و اقدامات لازم جهت تقويت مجدد موقعيت حزب پرداختند. توجمان در اين نشست اظهار داشت: تداوم وضع موجود موجب تثبيت موقعيت صرب‌هاى کراينا و تزلزل موقعيت هيئت حاکمه کرواسى گشته و از سوى نيروهاى سازمان ملل نيز براى اجراء قطعنامه‌هاى شوراى امنيت کارى ساخته نيست. بنابراين لازم است به کمک کسانى که خواستار حفظ منافع حزب HDZ و کرواسى هستند، جهت تقويت موقعيت خود در مقابل صرب‌ها و مخالفان داخلى تلاش کنيم (۱).


(۱) . روزنامه وچرنى ليست چاپ زاگرب مورخ ۲۶ آوريل ۱۹۹۵.


دقيقاً يک هفته پس از اين نشست، حمله وسيع نيروهاى ارتش کرواسى عليه مواضع نيروهاى صرب اين کشور در منطقه اسلاونياى غربى که از مدت‌ها طرح‌ريزى شده بود آغاز و طى ۴۸ ساعت منجر به آزادسازى بخش عظيمى از اين منطقه و شهرهاى مهم پاکراتس، اوکوچانى و ياسه نواتس گرديد. اين عمليات يکى از بهترين طرح‌هائى بود که زاگرب در راستاى تقويت موقعيت حزب حاکم و هيئت حاکمه به‌عمل آورد. زيرا به‌دنبال پيروزى ارتش کرواسي، موج حمايت‌هاى کسانى که مدت‌ها ضعف عملکرد زاگرب را مورد حمله قرار مى‌دادند، آغاز شد. رهبران مخالف اين عمليات را به‌جا توصيف کرده و خواستار تداوم آن شدند. سرمايه‌داران کروات در خارج از کشور به‌ويژه در کانادا و استراليا نيز حمايت‌هاى خود را از اين اقدام اعلام داشته و بر تداوم کمک‌هاى مالى خود جهت تقويت موقعيت هيئت حاکمه تأکيد کردند. بر اين اساس زاگرب توانست با آزادسازى بخش‌هائى از خاک کرواسى طى اين مدت، روند تحولات داخلى را معکوس نموده و سيل اعتراضات را به حمايت‌ها تبديل نمايد. اين موفقيت موجب گرديد که HDZ مجدداً نسبت به پيروزى خود در انتخابات آينده اطمينان حاصل نموده و فى‌الواقع خود را تنها قدرت بالامنازع احساس کند. مقامات زاگرب اکنون از فرماندهان نيروهاى حافظ صلح در بخش اسلاونياى غربى خواسته‌اند که از تعداد اين نيروها در بخش‌هاى آزاد شده کاسته و صرفاً سلاح‌هاى سبک حمل کنند. همچنين بر قاطعيت بيشتر نيروهاى سازمان ملل در اجراء قطعنامه‌هاى ۹۸۱، ۹۸۷ و ۹۸۸ که به کنترل مرزهاى کرواسى با بوسنى و صربستان توسط نيروهاى آنکرو اشاره دارد، تأکيد کرده‌اند. با اين حال بعيد به‌نظر مى‌رسد که از سوى اين نيروها اقدام مؤثرى در جلوگيرى از اقدامات نظامى طرفين و اعمال کنترل بر مرزها صورت گيرد. ضعف عملکرد اين نيروها در طول مدت استقرار در بوسنى و کرواسى که آخرين مورد آن در بى‌تحرکى اين نيروها در مقابل عمليات ارتش کرواسى عليه صرب‌هاى کراينا نمود يافت نيز دليل آشکارى بر اين مدعا است.