گزارش، صرفنظر از صورت ( فرم ) و محتواى آن، در اساس مجموعهاى است از اطلاعات درباره چگونگى انجام يک کار، وقوع يک رويداد، بروز يک وضعيت يا پديده، بررسى يک مشکل، بهنحوى که کسب آن اطلاعات و تحليل آنها، براى داورى و تصميمگيرى لازم است. پس گزارش مبناى داورى و تصميمگيرى است. از اين رو هرچه دقيقتر و کارشناسانهتر تنظيم شود، داورى مبتنى بر آن، درستتر و تصميم اخذ شده بر اساس آن، مناسبتر و مؤثرتر خواهد بود. گزارش بايد حتىالامکان کافي، دقيق، صحيح، مستدل، منطقى و با قابليت اطمينان بالا، تنظيم شود.