ارائه در لغت به معناى نمودن، نشان دادن، نماش دادن آمده است (محمد معين، فرهنگ فارسي، جلد اول، چاپ ششم، مؤسسه انتشارات اميرکبير، تهران، ۱۳۶۳، ص ۱۸۵). اين کلمه در زبان فارسى به صورت ارائه کردن و ارائه دادن بکار مىرود.
وقتى که موضوعى (انديشهاي، احساسي) را به فرد يا افرادى ارائه مىکنيم، در واقع مىخواهيم آن را از ذهن يا احساس خود به ذهن يا احساس ديگرى منتقل کنيم. روشن است که هر موضوعي، مجموعهاى از اطلاعات (آگاهي، خير) را در خود دارد و چنانچه بهدرستى منتقل و دريافت شود، معمولاً سبب افزايش ميزان شناخت دريافتکننده از جهان محسوس يا نامحسوس مىشود و اصطلاحاً مىگوييم فضاى شناخت (Konwledge space) مخاطب گسترش مىپذيرد. بنابراين مىتوان گفت که: ارائه موضوع يعنى انتقال اطلاعات درباره موضوع و از اين ديدگاه، همسايگى معنايى با مفهوم ارتباط (Communication) دارد.