آب‌هاى داخلى

آرژانتين داراى چهار شبکه آبى بزرگ بشرح زير مى‌باشد:

نخست، شبکه آب‌هاى شمالى است که شامل پارانا (Parana) و اروگواى (Yruguay) مهمترين رودخانه‌هاى اين کشور مى‌باشد.

دوم، شبکه آب‌هاى غربى است که از کوه‌هاى آند سرچشمه گرفته و مهمترين آنها عبارتند از سن‌خوان (San Juan) و ديامونته (Diamante).

سوم، شبکه ‌آب‌هاى مرکزى است که مجموعه‌اى از رودخانه‌هاى اين کشور در منطقه پامپا (Pampa) را شام شده و جملگى آنها سالادو (Salado) ناميده مى‌شود.

چهارم، شبکه آب‌هاى جنوبى است که رودخانه‌هاى ريونگرو (Rio Negro)، چوبوت (Chubut)، ساچه راند (Sacherand)، کوکن گراند (Coquin Grande) را در بر مى‌گيرند.

رودخانه‌هاى مهم آرژانتين نيز به تفکيک عبارتند از:

- رود پارانا، که در قلمرو شبکه آب‌هاى شمالى اين کشور واقع شده و مرز مشترک آرژانتين با برزيل و پاراگوئه را تشکيل مى‌دهد. آبشارهاى معروف و ديدنى ايگواسو (Iguazu) نيز در همين منطقه قرارداد. اين رود پس از تداخل با آب‌هاى جنوب فلات برزيل با دهانه باز خود به خليج ريو دلاپلاتا اتصالى مى‌يابد. زمانى که سطح آب در پارانا کاملاً بالا باشد کشتى‌‌هاى اقيانوس پيما نيز مى‌توانند براحتى تا آسانسيون پايتخت پاراگوئه پيش روند.

- رود اروگواي، که مرز طبيعى بين اروگوئه و برزيل را بوجود آورده است. بخشى از اين رود نيز در شرايط متشابه قابل کشتيرانى است.

- رود رويو دلاپلاتا، (Rio de Laplata) که در شمال شرقى اين کشور واقع شده و با صب وسيع خود خليجى را با همين نام در اقيانوس اطلس بوجود آورده است.

- رود پاراگوى (Paraguay)، که با انشعاب فرعى خود در منطقه پيلکومايو (Pilcomayo)، بخش ديگرى از مرز مشترک آرژانتين با پاراگئه را شکل مى‌دهد. بهمين ترتيب خليج‌هاى آرژانتين که اکثراً در شرق اين کشور قرار دارند نيز عبارتند از: لاپلاتا، مونته ويدئن، سن مارتين، سن ژرژ (San Jorge) و گرانده (Grande).

درياچه‌هاى آرژانتين نيز عبارتند از:

آرژانتينو (Argentino)، بوئنوس آيرس، وى دما (Viedma)، سن مارتين، کول هه (Colhue) و اگارويل (Egaroil).