آب و هواى آرژانتين به دليل نزديکى به خط استوا در شمال و قطب در جنوب بسيار متغير است. ماه ژانويه (ديماه) گرمترين و ماه‌هاى ژوئن و ژوئيه ( تير و مرداد) سردترين ماه‌هاى سال محسوب مى‌شوند. بنابراين گرچه که آرژانتين تقريباً در منطقه معتدله قرار گرفته؛ ولى نقاط مختلف آن برحسب عرض جغرافيايى و پستى و بلندى و دورى و نزديکى به دريا آب و هواى گوناگون دارد. بعنوان مثال در چاکو آب و هوا در زمستان‌ها ملايم و در تابستان‌ها گرم است؛ اما پامپاس در زمستان نسبتاً سرود و در تابستان معتدل مى‌باشد. پاتاگونيا نيز از يک آب و هواب برى و تقريباً خشک برخوردار بوده و در بخش جنوبى آن به علت نزديکى به اقيانوس، درجه حرارت بين ۳۵ تا ۵۵ درجه در تغيير مى‌باشد. گراندچاکو نيز بالاترين درجه حرارت را در آمريکاى جنوبى داراست که ميزان آن گاه به ۱۱۸ درجه فارانهايت نيز مى‌رسد. برهمين اساس نواحى مختلف آرژانتين بلحاظ ميزان بارندگى نيز بسيار متفاوت مى‌باشد. بطور مثال در حاليکه بوئنوس آيرس ساليانه بطور متوسط ۹۴ سانتى‌متر بارندگى دارد در پوناد آتاکاما (Puna de Atacama) اين ميزان از ۵ سانتيمتر تجاوز نمى‌نمايد. بعبارت ديگر بايد گفت که ميزان بارندگى در اين کشور از شرق به غرب سير نزولى دارد.