انواع پل

پل عقب

پل رفتن از پشت در ورزش کشتي، مهارتى است که کشتى‌گير مجرى و مدافع، به‌منظور جلوگيرى از تماس پشت و شانه‌هاى خود با روى تشک که منجر به ضربهٔ فنى آنها مى‌شود، اجراء مى‌کند. در اين حالت، بايد کف يا پنجهٔ پاهاى کشتى‌گيرى که از پشت به پل مى‌رود روى تشک قرار گرفته، سر يا پيشانى او نيز، همزمان بر روى تشک واقع شود. اين در صورتى‌ است که باسن، کمر، پشت و شانه‌هاى او با تشک فاصله دارد (شکل - پل از عقب در حالت دفاع و در حالت اجراء).

- پل بلند يا کامل :

پل بلند يا کامل، پلى است که کشتى‌گير، هنگامى که از پشت به پل مى‌رود، داراى قوسى کامل، شبيه يک نيم‌دايره است.

معمولاً، کشتى‌گيران با تجربه که داراى چنين توانائى لازم در عضلات ستون فقرات هستند، چنين پلى را اجراء مى‌کنند (شکل - پل کامل و بلند از عقب).

- پل کوتاه از عقب :

پل کوتاه پلى است که کشتى‌گير، هنگامى که از پشت به پل مى‌رود از قوسى کامل برخوردار نيست. معمولاً کشتى‌گيران مبتدى که هنوز قابليت‌هاى لازم را کسب نکرده‌اند و عضلات ستون فقرات آنها تقويت نشده داراى چنين پلى مى‌باشند (شکل - پل کوتاه از عقب).

- پل نيم‌تيغ از عقب :

پل نيم‌تيغ، پلى است که شانهٔ کشتى‌گير با پلى کوتاه از يک طرف، با تشک، تماس دارد (شکل - پل نيم‌تيغ از عقب).

پل جلو

در حالت ”پل جلو“، کشتى‌گر با قرار دادن پيشانى و کف پاها، از جلو به روى تشک، در حالى‌که، سينه و شکم او با تشک فاصله دارد، از جلو به پل مى‌رود و ممکن است، حتى زانوها و يا کف دست‌هاى خود را نيز از جلو در دو طرف سر، به روى تشک قرار دهد (شکل - پل جلو).