با توجه به شرايط مهاجم و مدافع، دريبل کردن انواع مختلفى دارد که هر يک داراى خصوصيات ويژه و کاربردهاى گوناگون است:

مهارت دريبل کنترلى

- کاربرد دريبل کنترلى :

از اين نوع دريبل، در هنگام مقابله با مدافع مستقيم، نفوذ به سمت حلقه، تغيير مسيرها، چرخش‌ها و نيز در هنگام حفظ توپ، استفاده مى‌شود (شکل - مهارت دريبلى کنترلي).


مهارت دريبلى کنترلى
مهارت دريبلى کنترلى

- شرح مهارت دريبل کنترلى :


دست‌ها :

در اين نوع دريبل، دست با انگشتان باز، کاملاً بالاى توپ قرار مى‌گيرد. دست ديگر به‌عنوان حمايت‌کننده با آرنج خميده در مقابل بدن قرار دارد. تغييرات زاويه‌اى ساعد و بازو، بسيار کم و سرعت حرکت مچ، زياد است.


پاها :

در هنگام مقابله با مدافع، زانوها کمى خم و مرکز ثقل، به زمين نزديک مى‌شود.


توپ :

محل برخورد توپ با زمين، کنار و نزديک بدن است. (در حالت ساکن بهتر است پاى سمت راست دريبل کمى عقب‌تر باشد تا از برخورد توپ با پا جلوگيرى شود) مهاجم بهتر است هنگام دريبل کردن، بين مدافع و توپ قرار گيرد. ارتفاع توپ، در حدود زانوها است.

مهارت دريبل قدرتى

- کاربرد دريبل قدرتى :

از اين نوع دريبل، براى انتقال توپ از زمين دفاعى به زمين حمله در شرايطى که دريبل‌کننده داراى يک مدافع مستقيم باشد، استفاده مى‌شود. هدف مهاجم نفوذ نيست و هدف مدافع هم صرفاً ايجاد سد، مزاحمت، تأخير در انتقال توپ به سمت ساير مهاجمان و هدايت کردن دريبل‌کننده به سمت ضعيف حمله مى‌باشد (شکل - مهارت دريبل قدرتى).


مهارت دريبل قدرتى
مهارت دريبل قدرتى

- شرح مهارت دريبل قدرتى :


دست‌ها :

عملکرد دست‌ها در اين دريبل، مانند دريبل کنترلى است، با اين تفاوت که در اين دريبل، بدن مهاجم کاملاً روبه‌روى مدافع نيست و دست حايل مهاجم، مقابل سينهٔ مدافع قرار دارد.


پاها :

معمولاً حرکت پاها در دريبل قدرتي، به‌صورت پاى دفاع (پاى پهلو، پاى بوکس) است و مهاجم بيشترى به پيشروى با حفظ توپ نظر دارد تا سرعت حرکت. زانوها کمى خميده هستند.


توپ :

با توجه به شيوهٔ حرکت مهاجم، محل برخورد توپ با زمين در فاصلهٔ بين دو پا است. ارتفاع توپ تا حد کمر است.

مهارت دريبل سرعتى

- کاربرد دريبل سرعتى :

از اين دريبل، در ضدّ حمله‌ها و در فرارهائى که مدافع در پشت سر مهاجم قرار دارد استفاده مى‌شود (شکل - مهارت دريبل سرعتى).


مهارت دريبل سرعتى
مهارت دريبل سرعتى

- شرح مهارت دريبل سرعتى :


دست‌ها :

در اين نوع دريبل، دست با انگشتان باز، با پشت و بالاى توپ تماس دارد. تغييرات زاويه‌اى ساعد و بازو در اين نوع دريبل، بيشتر از دريبل کنترلى است.


پاها :

اصول دويدن صحيح، در هنگام دريبل کردن رعايت مى‌شود. مهاجم بايد به مسئله عدم برخورد توپ با پا توجه کند.


توپ :

در اين دريبل، توپ در جلو و کنار بدن دريبل مى‌شود. در واقع مهاجم به دنبال توپ مى‌دود. فاصلهٔ توپ با مهاجم بايد متناسب با سرعت وى باشد. ارتفاع توپ، حدود کمر و سينه است.