در این تصاویر رکوردهاى دقت افراد بزرگسال در گروههاى سنى مختلف در المپيکهاى منطقه سنت لوئيس در سالهاى ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بهدست آمد ، را مشاهده می کنید.
سرعت و توان در مسابقات دقتى نيز مهم است. وقتى سرعت توپ کم است در مقايسه با وقتى که سرعت آن زياد است، حتى يک اشتباه کوچک در هدفگيرى مىتواند اثر بيشترى بر دقت داشته باشد. کاهش قدرت و سرعت در دهههاى ۷۰ تا ۸۰ سالگى مىتواند مبيّن کاهش دقت در اين گروههاى سنى باشد.
عوامل گوناگونى در روند کاهش کمّى اجراء که با مسنتر شدن همراه است مشارکت دارد. با اين حال بايد دانست که تعداد کمى از بزرگسالان در رقابتهاى مربوط به افراد سنين بالا شرکت مىکنند. کم بودن تعداد شرکتکنندگان شانس پيدايش و ثبت رکوردهاى واقعى را در اين گروه سنى کاهش مىدهد. بنابراين يکى از معايب ويژهٔ انجام طرحهاى تحقيقى مقطعى در اين مورد تعداد نامساوى شرکتکنندگان در گروههايى است که باهم مقايسه مىشود، لذا بهتر است که در تحقيقات در مورد گروههاى سنى فوق از طرحهاى تحقيقى بلند مدت استفاده شود؛ براى مثال، هلن استفن در ۱۸ سالگى مدال طلاى ۱۰۰ متر سرعت را با زمان ۵/۱۱ ثانيه در المپيک ۱۹۳۶ از آن خود کرد. اين رکورد المپيک تا سال ۱۹۶۰ همچنان پابرجا باقى ماند. اين خانم بهعنوان يک شرکتکننده در رقابتهاى المپيک بزرگسالان در گروه ۶۵-۶۹ سالهها در همين روىداد در رکورد خود ۸/۱۶ ثانيه بود. تفاوت رکورد او در ۱۸ سالگى و ۴۵ سال پس از آن ۳/۵ ثانيه است که نسبتاً کاهش کمى در دوران ميانسالى و پيرى است. متأسفانه مطالعات زيادى نظير اين تحقيق بهطور وسيع موجود نيست.
بحث در مورد رشد حرکتى دوران کودکي، نوجوانى و جوانى بر رابطهٔ بين سطوح کمّى اجراها و تغييرات کيفى الگوهاى حرکت تأکيد دارد. اين امکان وجود دارد که کاهش مختصر سطوح کمّى اجراءها در سنين پيرى به تغييرات کيفى مربوط باشد يا ممکن است الگوهاى حرکت پايدار باشد و کاهش در سطوح کمّى اجراءها به عوامل آمادگى جسمانى مانند کاهش قدرت يا هنجارهاى اجتماعى مربوط شود.
در بحث بعدي، الگوهاى حرکت در سنين پيرى آزمايش مىشود، همچنين عوامل آمادگى جسمانى و عوامل اجتماعى بحث و بررسى خواهد شد.