ترم جدید یک دبیرستان شبانهروزی خصوصی، جائی در قلب انگلستان، آغاز میشود. پسرها در خوابگاه مستقر میشوند. مدیر دبیرستان، "آقای کمپ" (لو) معلم جدیدی را معرفی میکند و همه چیز روال عادی خود را پیدا میکند. "میک تراورز" (مکداول)، یکی از دانشآموزان سال آخر، عکسهای مجلات را روی دیوارها میچسباند و با دوستانش، "جانی" (وود) و "والاس" (وارویک)، نوشخواری میکند. یک روز بعداظهر که همه مشغول تماشای یک مسابقه راگبی هستند، "میک" و "جانی" به شهر فرار میکنند، یک دوچرخه میدزدند و به یک کافه میروند. در یک بازگشت به دبیرستان، "میک" به سختی تنبیه میشود؛ و با دوستانش دست اتحاد میدهد تا جلوی "اقتدار" بایستند...
٭ از نقطههای عطف سینمای انگلستان در دهه ۱۹۶۰ و نوعی یاغی بیهدف (۱۹۵۵) خشن (کارگردانی فیلم در اصل، به خود نیکلاس ری پیشنهاد شد و استاد توصیه کرد که ترجیح دارد کار به دست فیلمسازی انگلیسی سپرده شود)؛ با تأثیرپذیری آشکار از نمره اخلاق صفر (ژان ویگو، ۱۹۳۳) کهالبته فضای پرهرجومرج آن و کنایههای سیاسی در دورهای که اعتراض و طغیان علیه وضع و قوانین موجود باب روز بود، مانع شد تا آندرسن به شاعرانگی شاهکار ویگو دست پیدا کند. به هر حلا پرداخت سوررآلیستی آندرسن در ریشخند گرفتن ارزشهای خشک و بیانعطاف اجتماعی و آموزشی، فیلم را نسبت به آثار مشابه، مثل پرتقال کودکی (استنلی کوبریک، ۱۹۷۱) و پینک فلوید ـ دیوار (آلن پارکر، ۱۹۸۲)، برتر مینماید. نکته جالب همزمانی فیلم با شورشهای دانشجوئی در پاریس است.