ـ"ماتیا پاسکال" (موژوخین) که از زندگی بیهیجانش دل خوشی ندارد. طی سفری، در روزنامه خبر مرگ خودش را میخواند. ابتدا جا میخورد اما به زودی تصمیم میگیرد تا با هویتی جدید، زندگی جدیدی را آغاز کند. با این همه سرانجام در زندگی جدید نیز به جائی نمیرسد و حالا بازمیگردد تا با گذشته خود روبهرو شود...
ـ نخستین نسخه سینمائی آثار نویسنده نامدار ایتالیائی، پیرآندللو و یکی از آثار شاخص دوره صامت لربیه، چهره "کلید"ی تاریخ سینمای فرانسه (از جمله، بانی دانشکده ایدک/فمیس). از امتیازهای فیلم کار طراحی صحنه فیلمساز بعدی، آلبرتو کاوالکانتی (با دستیاری لازار میرسون) است که مثلاً در نوع استفاده از دکورهای سقفدار، همشهری کین اورسن ولز را به یاد میآورد. همچنین بازی موژوخین، بازیگر روس که طی دههٔ ۱۹۲۰ در سینمای اروپا شهرت بسیاری داشت و نخستین حضور سیمون بزرگ بر پرده سینما، در سال ۱۹۳۷ به کارگردانی پییر شنال و با همکاری پییر بلانشار بازسازی شد.