سال ۱۳۵۹، ستاد نیروی هوائی عراق که از اول جنگ با برتری هوائی ایران روبهرو شده است و قریبالوقوع بودن شکستن حصر آبادان را پیشبینی میکند، جهت حفاظت هواپیماهای استراتژیک خود تصمیم میگیرد آنها را به سه پایگاه بسیار دور افتاده، در نزدیکی مرز اردن، منتقل کند. در اسفند همین سال ستاد نیروی هوائی ایران در جلسات فوقالعادهای طرح بمباران این سه پایگاه را که به نام پایگاههای اچ ۳ مشخص شدهاند، مطرح میکند. طرح در ابتدا ناممکن و غیرعملی مینماید، اما در نهایت نقشهای متهورانه و بینظیر پیشنهاد میشود و در پی آن در سحرگاه ۱۵ فروردین ۱۳۶۰ هشت فروند جنگنده بمبافکن ایرانی جهت حمله به اچ ۳ به پرواز در میآیند.