"اینگمار" پیر (شوستروم)، با ازدواج دخترش، "کارین" (تیه) و "هالور" (وایدن) مخالفت میکند زیرا میترسد "هالور" مثل پدرش الکلی شود. "کارین" با "الیاس" (لوندل)، یکی از پسرعموهای پولدار پدرش ازدواج میکند. در نخستین زمستانی که فرا میرسد "اینگمار" درمیگذرد و "الیاس" بنای تنبلی میگذارد و به الکل رومیآورد، ضمن آنکه میکوشد "اینگمار" (فیلشتورم)، برادر "کارین" را نیز با خود همراه کند. اما به زودی در اثر درگیری با "اینگمار" (فیلشتورم)، برادر "کارین" را نیز با خود همراه کند. اما به زودی در اثر درگیری با "اینگمار" بر سر ساعت شکسته پدر "کارین"، "الیاس" مجروح میشود و درمیگذرد. روز تشییع جنازه، "هالور" مجدداً به "کارین" پیشنهاد ازدواج میدهد..
ـ فیلم، عناصر آشنای آثار سوئدی دوره صامت شوستروم را با خود دارد: کوچههای یک روستای کوچک، صحنههای داخلی باشکوه با درهای بزرگ و سنگین و سقفهای کوتاه و نمایش مردمی که در حال تلاش هستند و سپس برای استراحت به خانه میروند... اما برخلاف دیگر آثار استاد، ریتم کار با میاننویسها بر هم میخورد و فیلم از ماجراهای "کافی" نیز بهرهمند نیست. با این همه، کار دوربین و نمابندیها بهگونهای است که مشکل میتوان پذیرفت فیلم متعلق به هشتاد سال پیش است.