اگر بتوان SWIFT را طليعه بانکدارى الکترونيکى دانست، در بانک‌هاى داخل ايران اين پيشقراول باکندى مورد استقبال قرار گرفت. وليمفاهيم ارتباط الکترونيکى و ارسال و دريافت پيام‌هاى مالى ازطريق بکارگيرى فن‌آورى رايانه‌اى و شبکه مخابراتى مطمئن، با رواج SWIFT جاى خود را در فعاليت‌هاى بانکى ايران بازنمود. با اين وجود راه درازى درمقابل بانک‌هاى کشور براى واردشدن به اين بازار جديد وجود داشت. ازجمله زيرساخت قديمى بانک‌ها، عدم تغيير اساسى در روش بانکدارى براى سال‌ها؛ و مقررات محدودکننده، موانع بزرگى در مسير حرکت بانک‌ها درجهت تحول و همگام شدن با بانکدارى نوين جهانى به‌شمار مى‌روند که بايد توسط موج جديد بانکداران تحول‌گرا به‌کنار زده شوند.
موج همه‌گير شبکه‌هاى اطلاع‌رسانى رايانه‌اى منتظر نمى‌ماند که جامعه بانکدارى در گوشه‌اى از دنيا، آمادگى لازم را پيدا نمايد. هجوم نياز مشتريان و فعاليت‌هاى تجارى الکترونيکى با روند فزاينده خود در پشت در بانک‌ها فشار خود را وارد مى‌کنند.
پاسخگويى به اين نيازها با بافت سنتى بانک‌هاى کشور آسان نيست. ايجاد زمينه و دراختيار گرفتن فن‌آورى مناسب الزامى است. کندى و نديده گرفتن اين بازار، فضاى مناسبى براى شرکت‌ها و مؤسسات غيربانکى ايجاد مى‌کند تا با ارائه خدمات خود، درحد توان سهم بزرگى از فعاليت‌هاى مالى را از آن خود نمايند.
چنانکه اکنون کاربران شبکه اينترنت آغاز خدمات خريد مايحتاج را مستقيماً ازطريق حساب بانکى خود شاهد هستند و بزودى پرداخت قبوض برخى از سازمان‌هاى خدماتى مستقيماً ازطريق سايت آن سازمان‌ها و با مؤسسات هم‌پيمانشان امکان‌پذير مى‌شود. همانطور که در کشورهاى غربى تجربه شده است، پس از دوره کوتاهى که صرف کسب اعتماد مشتريان مى‌گردد، سرعت رشد استفاده از اين خدمات، ارائه دهندگان آن‌را دچار بهت و حيران خواهد نمود و قابل پيش‌بينى است که خدمات ديگر و مؤسسات بيشترى در فاصله کوتاهى سهم خود را از بازار جديد جويا شوند.