مقبرهٔ طوطى
در پائين تکيهٔ پهنه و در غرب مسجدشاه مقبرهاى معروف به آرامگاه طوطى قرار دارد. بناى آرامگاه بهصورت کثيرالاضلاع شش ضلعى است که از خشت خام و آجر ساخته شده است بر روى سقف و اطراف داخل مقبرى گچبرىهاى زيبا و نقاشىهاى جالب منقش به اسليمىهاى ارزنده گل و بوتههاى جذاب، پرندگان رنگارنگ و گلدانهاى پرگل ديده مىشود که خرابى بسيار به آن راه يافته و در بعضى از قسمتها بسيارى از نقاشىها به کلى محو شده است.
آرامگاه شيخعلاءالدوله
يکى از چهرههاى درخشان اواخر قرن هفتم و اوايل قرن هشتم هجرى شيخ رکنالدين علاءالدوله احمدبناحمد بيابانکى معروف به علاءالدوله رکنالدين ابوالمکارم است.
ساختمان آرامگاه شيخ علاءالدوله بنائى رفيع و باعظمت بوده که به دستور عمادالدين جمالالدين عبدالوهاب وزير سلطان محمد خدابنده، از خشت خام گرديده، سپس شيخ خانقاهى بر آن افزوده و در آنجا به رياضت مشغول شده است.
آرامگاه درويش محمود
در ۱۱ کيلومترى شمال غربى بر سر راه شوسهٔ فيروزکوه - سمنان و در روستاى قديمى مؤمنآباد مقبرهٔ عظيم و رفيعى وجود دارد که به آرامگاه درويش محمود معروف است.
درويش محمود يکى ازعارفان قرن هشتم و جانشين شيخ علاءالدولهٔ سمنانى است. آرامگاه درويش محمود فاقد هرگونه کتيبه و سنگنوشته است که دال بر انتساب تاريخ اوليهٔ بنا باشد اما مىتوان آن را در زمرهٔ آثار تاريخى قرن هشتم بهشمار آورد هرچند که بيشتر مشخصات معمارى دوران ايلخانى در اين مقبره پُرابهت ديده مىشود.
مقبرهٔ پيرنجمالدين
در انتهاء خيابان پيرنجمالدين و در گورستانى به همين نام بقعهاى وجود دارد که منسوب است به پيرنجمالدين دادبخش که از شجرهنامهٔ او اطلاع درستى در دست نيست اما عدهاى او را يکى از سرداران ملى سمنان در حملهٔ مغول مىدانند.
مقبرهٔ يکى از آثار دوران مغول است شامل ايوان، حرم و گنبد که چون در وسط گورستان قرار داشته و اکنون در کنار خيابان است صحن ندارد. با عبور از در چوبى محقر به فضاى داخل بقعه راه مىيابيم که نماى داخلى آن از محوطهٔ چهارگوشى تشکيل شده که در قسمت فوقانى چهار ترنبه و چهار طاقنما آن را بهصورت هشت ضلعى درآورده و يک ضلع در ميان داراى پنجرههاى بزرگى که براى نور گرفتن تعبيه شده است.
آرامگاه حکيم الٰهى
بناى آرامگاه حکيم الهى شامل ايوان و چند سالن و اتاق تودرتو است و بر پيشانى ايوان که مشرف به خيابان واقع شده و حدود ۵ متر ارتفاع دارد کتيبهاى از کاشى قرار دارد. حکيم الهى يکى از علماى بزرگ و يکى از قلاسفهٔ طراز اول قرن اخير ايران مىباشد که در سال ۱۲۴۳ هجرى قمرى در سمنان متولد شده است و در سال ۱۳۳۴ هجرى قمرى دار فانى را وداع گفته و بنا به وصيت وى در گورستان عمومى علمدار به خاک سپرده شده است.
آرامگاه فانى
در فاصلهٔ صد مترى آرامگاه پيرنجمالدين مقبرهٔ زيباى فانى شاعر آزادهٔ سمنان واقع شده است. آرامگاه در سالهاى اخير بنا گرديده و نمىتوان آن را جزء آثار تاريخى بهشمار آورد اما از آنجا که مزار يکى از شاعران بهنام عهد مشروطيت است و نماى جالبى نيز دارد قابل توجه است.