کشاورزى
کشاورزى استان بوشهر از لحاظ نوع محصولات شامل دو گروه محصولات زراعى و محصولات درختى است که از مهمترين محصولات زراعى آن مىتوان به گندم و جو آبى و ديم، تنباکو، پياز، کنجد، سبزي، صيفى و نباتات علوفهاى اشاره کرد. در اين استان بهعلت آب و هواى گرمسيرى آن امکان پيشرس کردن محصول زياد بوده و از اين عامل در برداشت صيفىجات (گوجهفرنگى و بادمجان) استفاده مىشود. شهرستانهاى دشتستان، گناوه، دشتى و تنگستان به ترتيب مراکز مهم زراعى در اين استان بهشمار مىرود.
در خصوص محصولات درختي، خرما تنها محصول کشاورزى اين استان است که به خارج از منطقه صادر مىگردد.
دامپرورى
امکانات دامدارى استان بوشهر براى تأمين خوراک و علوفه ضعيف است چرا که ظرفيت مراتع موجود جوابگوى يک پنجم دامهاى فعلى هم نمىباشد. دامدارى به شيوهٔ سنتى است و دامهاى شيرى از هر آنچه موجود باشد تغذيه مىکنند. بيشترين دامهاى استان، بز، گوسفند، گاو و شتر است.
مرغدارى و پرورش طيور
مرغدارى نيز در کنار دامدارى در خانوادههاى روستائى انجام مىشود و خانوادهها تعداد مرغ و خروس نگهدارى مىکنند. بهعلت آب و هواى نامناسب و نامساعد منطقه، پرورش طيور و مرغدارى محدود است.
ماهيگيرى
استان بوشهر با مرز آبى ۸۰ مايل از ديلم شروع شده و تا منطقهٔ چاهمبارک امتداد مىيابد و داراى ذخاير و گونههاى مختلف ماهي، ميگو، صدف، مرواريد، ماهىهاى زينتى و غيره مىباشد.
وسعت خليجفارس، عمق مناسب و دماى مناسب آب و وجود پلانکتونهاى زياد در سواحل و حتى کف آن، امکان رشد انواع زيادى از آبزيان را فراهم ساخته است.
ماهيگيرى در سواحل و بنادر استان بوشهر بيشتر بهصورت سنتى و به شيوههاى محلى انجام مىشود از جمله روشهاى سنتى در استان بوشهر مىتوان به سکاري ، هيلو ، گرگور ، هداک و رهدس اشاره کرد.
شيلات
شيلات و صنايع وابسته به آن يکى از کانالهاى مهم حيات اقتصادى استان بوشهر است. بهمنظور افزايش بهرهورى و شناخت کامل آبزيان خليجفارس مرکز تحقيقات و توسعهٔ ماهيگيرى خليجفارس وابسته به شيلات جنوب در بهمنماه ۱۳۵۶ در بوشهر شروع به فعاليت کرد. طبق تحقيقات اين مرکز ميگوى خليجفارس به لحاظ کيفيت و دارا بودن پروتئين بسيار، يکى از بهترين انواع ميگو در جهان است.
صيد مرواريد در دل آبهاى گرم خليجفارس و در اطراف جزاير انجام مىشده است. مرواريد بحرين، خارک و کيش لشکرکشى نادرشاه را در سال ۱۷۴۴ ميلادى به بحرين باعث شد. در حال حاضر مرواريد در آبهاى اطراف جزاير بهصورت گذشته صيد نمىشود و تقريباً اين حرفه متروک شده است.
صنايع
- صنايع دستى
از جمله صنايع استان بوشهر مىتوان به صنايع دستى اشاره کرد که نقشى تعيينکننده در معيشت روستائيان داشته و بيشتر ساکنين نواحى روستائى بهعلت محدود بودن بخش کشاورزى و بيکارىهاى فصلى ناشى از آن کوشيدهاند تا از امکانات موجود و مواد اوليهاى که طبيعت در اختيارات آنها قرار داده براى کسب درآمد استفاده کنند از جملهٔ اين صنايع دستى مىتوان: گبهبافي، گليمبافي، نمدمالي، سفالگري، گيوهدوزي، جارو، مشک، دولچه، زنبيل و سبدبافي، حصيربافي، سوزندوزي، نساجي، لنج و قايقسازي، تورسازى را نام برد.
- صنايع ماشينى و سبک
در حال حاضر صنايع جديد در منطقهٔ بوشهر جز چند مورد که دولت سرمايهگذارى کرده است، رشد و توسعهٔ کمى دارند. چرا که کمبود، آب، برق، هواى گرم، کمبود مواد اوليه، نيروى انسانى ماهر و عدم تمايل سرمايهداران محلى به سرمايهگذارى در صنعت و تمايل بيشتر آنان به تجارت و پيمانکارى سبب شده است که صنعت در استان بوشهر از رشد و توسعهٔ مطلوبى برخوردار نباشد. از جملهٔ صنايع مهم استان بوشهر مىتوان بستهبندى خرما، تور ماهيگيري، لنجسازي، لنج صيادي، قايق بارج و بارج سکوى دريائي، يدککش و لنج تختهاي، صنعت ماهيگيري، کارخانهٔ آردسازى و ماکارونى و کارخانهٔ نساجى را نام برد و از صنايع سنگين مىتوان به خارک مرکز بارگيرى صادراتى نفت، مجتمع شيميائى خارک، نيروگاه اتمي، شرکت ملى صنايع دريائى ايران اشاره کرد.
- معادن
در استان بوشهر تا کنون معادن گاز، نفت، قير سنگ نمک - سنگ گچ و سنگ لاشه، معادن شن و ماسه و معادن خاک رس شناسائى شده است.