کارشناسان آمريکائى و ويتنامى در سراسر ۱۹۸۹ جلساتى به‌منظور بررسى و ارزيابى تلاش‌ها در جهت يافتن بقاياء کشته‌شدگان برپا کردند وبالاخره در اجلاس مشترک ۱۹-۱۷ ژانويه ۱۹۹۰ هانوي، تعداد هفت هيئت تحقيقاتى مشترک تلاش‌هائى را در جهت جستجوى مابقى ناپديد شدگان آغاز کردند.


به عبارتى از اوايل سال ۹۰ سفرهاى مقامات آمريکا در سطوح کارشناسى به‌تدريج آغاز شد و تيم‌هاى تجسس براى يافتن اجساد نظاميان آمريکا به اين کشور اعزام گرديد.


ايالات متحده در ۳ ژوئيه ۱۹۹۳ پس از ۱۹ سال تحريم توسط نهادهاى پولى بين‌المللى از حق وتوى خود در صندوق بين‌المللى پول و بانک جهانى صرف‌نظر نمود و راه براى اعطاء اعتبار به ويتنام باز شد. در تاريخ ۱۳ سپتامبر همان سال بيل کيلينتون رئيس‌جمهور وقت تحريم اقتصادى عليه ويتنام را تجديد نمود. لکن به شرکت‌هاى آمريکائى اجازه در پروژه‌هائى که از صندوق بين‌المللى پول و بانک جهانى واگذار مى‌شود شرکت نمايند.


در سوم فوريه ۱۹۹۴ پس از تصويب سناى آمريکا بيل کلينتون تحريم تجارى عليه ويتنام را لغو کرد و پيشنهاد تأسيس دفاتر رابط در پايتخت‌هاى دو کشور را مطرح ساخت. اين اقدام آمريکا نقطه عطفى در تاريخ روابط دو کشور محسوب مى‌گردد.


دولت کلينتون معتقد است که وقت پشت سرگذاشتن کدورت‌ها فرا فرسيده است، زيرا اروپا و ژاپن با استفاده از خلاء روابط تجارى و اقتصادى آمريکا و ويتنام، بهره‌بردارى طلائى از بازارها و موقعيت‌هاى موجود و سرمايه‌گذارى به‌عمل آورده‌اند. در واقع ادامه تحريم به‌معنى مجازات تجار و سرمايه‌گذاران آمريکائى است که از اين فرصت‌ها به‌دور مانده‌اند.


بنابراين در زمينه اقتصادى آمريکا به‌سرعت شروع به سرمايه‌گذارى در ويتنام کرده است و به‌دنبال لغو تحريم‌ها از سوى رئيس‌جمهور وقت کمپانى‌ها بزرگ آمريکائى هجوم کم سابقه‌اى را به اين کشور آغاز کرده‌اند. بزرگترين پروژه مشترک، ميان آمريکا و ويتنام، احداث کارخانه سيمان‌سازى ?ستارهٔ صبح? بود که ۸/۲۳۳ ميليون دلار هزينه دربرخواهد داشت.


در حال حاضر شرکت‌هاى نفتى فرامليتى اين کشور قراردادهاى بزرگى را براى کشف و توليد نفت خام در ويتنام به امضاء رسانده‌اند. کمپانى عظيم نفتى ?موبيل? فعاليت‌هاى خود را در زمينه اکتشاف و توليد نفت خام و گاز طبيعى در ويتنام افزايش داده است. ويتنام در نظر دارد تا توليد نفت خام خود ر ا تا سال ۲۰۰۰ ميلادى به سالانه ۲۰ ميليون تن (حدود ۱۴۰ ميليون بشکه) برساند. و در اين راه مايل است تا از تخصص و تجربه آمريکا بهره گيرد.


از سوى ديگر شرکت کوکاکولا موافقت دولت‌مردان ويتنام در احداث يک کارخانه نوشابه‌سازى با ظرفيت بالا، با سرمايه‌اى معادل ۴/۲۰ ميليون دلار را جلب کرده است.


تحرک جديد کمپانى ?لس آنجلس ارلى اينداسترى گروب? آمريکا نيز درخور توجه است. در اواخر ماه ژوئيه ۹۴ شرکت فوق حاضر شد سالانه ۳۰۰ هزار تن برنج از اين کشور را به‌مدت ۳۰ سال خريدارى کند. با توجه به اينکه برنج عمده‌ترين کالاى صادراتى ويتنام است و يک کالاى استراتژيک نيز محسوب مى‌شود، مى‌توان مشاهده کرد که شرکت‌هاى آمريکائى چگونه با استفاده از توان اقتصادى خود مى‌توانند بر گلوگاه‌هاى اقتصادى کشورهاى فقير تسلط پيدا کنند.


افزون بر آنچه گذشت در حالى‌که هنوز روابط سياسى بين دو کشور برقرار نشده است، آمريکا علاوه بر حضور اقتصادى قوى در اين کشور، خواهان همکارى‌هاى گسترده نظامى با ويتنام شده است. در مجموع به‌نظر مى‌رسد با توجه به شرايط جديد جهانى و حضور روز افزون اقتصادى کشورهاى اروپائى در منطقه هندوچين دولت آمريکا در پى يافتن بازارهاى جديد در منطقه هندوچين و توسعه مناطق تحت نفوذ پس از يک وقفهٔ ۲۰ ساله باشد. سياست جديد آمريکا در قبال هندوچين به کاهش اثرات رکود اقتصادي، بيکارى و کسر بودجه آمريکا کمک خواهد کرد. متقابلاً ويتنام نيز از سرمايه‌هاى آمريکائى در بازسازى اقتصاد و صنعت خود بهره‌مند خواهد شد. در تاريخ ۲۸ ژانويه ۱۹۹۵ دو کشور به‌طور رسمى روابط خود را با افتتاح دفاتر رابط در پايتخت‌هاى يکديگر آغاز نمودند.