مواد غذایی ویتنام چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا محصولات کشاورزی ماهیگیری جدول ماهیگیری (مقیاس ۱۰۰۰ متریک تن) جدول حیوانات اهلی (مقیاس ۱۰۰۰ رأس در پایان سپتامبر هر سال) جدول محصولات دامی و ماکیان (مقیاس ۱۰۰۰ متریک تن) محصولات کشاورزى محصولات کشاورزى ۴/۳ درآمد ناخالص داخلى و ۳/۲ نيروى کار کشور را دربرمى‌گيرد. ويتنام به‌طور کلى از نظر زمين‌هاى مناسب براى کشت فقير است، به‌ويژه که بمبان‌هاى وسيع دوران جنگ، قسمت‌هاى مهمى از ويتنام جنوبى را ويران ساخته و زيربناى کشاورزى يعنى سيستم آبيارى را مختلف نمود. آثار زيانبار بمباران‌ها آن‌قدر وسيع است که تا حدود ۱۹۸۰ هنوز حدود ۲ ميليون هکتار اراضى کشور براى کشاورزى مناسب نبوده است. فقدان اراضى از نقطه نظر تاريخى نيز منجر به فقدان انگيزه براى کشاورزان بوده است. در حال حاضر مهم‌ترين محصول ويتنام برنج است. از محصولات ديگر کشاورزى ويتنام ذرت، سيب‌زمينى شيرين، کاساوا قابل توجه است. ويتنام در توسعه کشت و بازدهى محصولاتى نظير موز، چاي، قهوه و کائوچو براى امر صادرات موفق بوده است. چنين محصولاتى اساس توسعه صنعتى ويتنام است. در واقع عصاره اصلى همه صنايع ويتنام وابسته به فرآيند توليد محصولات خام زراعى است. ماهیگیری مهم‌ترين عنصر در تأمين مواد غذائى گوشتى ماهى است که از درياى چين جنوبى صيد مى‌شود. براساس تخمين سازمان خواربار کشاورزى در ۱۹۷۳ حدود ۷۱۳۵۰۰ متريک تن ماهى صيد گرديد و در برنامه اول توسعهٔ ملى هدف نخستين، افزايش اين ظرفيت به سطح ۳/۱ ميليون تن بود، ولى به‌خاطر کمبودهاى سوختى و نيز موضوع پناهندگان قايق‌سوار، هرگز چنين هدف تأمين نشد. از اين روى هر چند در ۱۹۷۶ صيدماهى حدود ۶۰۴۶۰۰ متريک تن بود، در ۱۹۸۴ به سقف ۵۴۵۰۰۰ تن کاهش يافت. علاوه بر صيد ماهي، صيادان ويتنامى به صيد ديگر مواد غذائى دريائى نيز توجه دارند؛ تا ۱۹۷۵ حلزون يکى از صادرات عمده ويتنام به ژاپن بود. جدول ماهى‌گيرى (مقياس ۱۰۰۰ متريک تن) ۱۹۸۹ ۱۹۹۰ ۱۹۹۱ ماهى‌هاى آب شيرين ۲۵۰ ۲۴۰ ۲۶۰ ماهى ۵۱۵ ۵۰۸ ۵۱۲ خرچنگ ۱۵ ۱۴/۸ ۱۵ ميگو ۵۵ ۵۴/۳ ۵۷ ديگر نرم تنان دريائى ۳۳ ۳۲/۵ ۳۳ جمع کل ۸۶۸ ۸۵۰ ۸۷۷ Source: FAO Yearbook of Fishery statistics in far East and Australasia به هر صورت ماهى‌گيرى مهم‌ترين منبع مواد پروتئينى ويتنام است که نه فقط به‌صورت تازه بلکه کنسرو و يا خشک شده هم به مصرف مى‌رسد و از اين روى دولت فعاليت جدى در حوزه گسترش امور ماهى‌گيرى انجام داده است. برحسب آمارهاى ارائه شده در ۱۹۸۴ کشتى‌هاى ماهى‌گيرى حدود ۲۶ کشتى بودند که هر کدام دام بيش از يک‌صد تن وزن داشتند. از منافع مهم ديگر تأمين پروتئين ويتنام بايد از گاو وحشي، خوک، گوسفند، اردک و بز نام برد. جدول حيوانات اهلى (مقياس ۱۰۰۰ رأس در پايان سپتامبر هر سال) ۱۹۸۹ ۱۹۹۰ ۱۹۹۱ اسب ۱۳۳ ۱۴۳ ۱۴۵(۱) گاو ۳/۱۲۶ ۳/۱۹۹ ۳/۲۸۲ گاو وحشى ۲/۸۰۷ ۲۸۷۱ ۲۹۲۹ خوک ۱۱۶۴۳ ۱۲۲۲۱ ۱۲۵۸۳ بز ۴۱۱ ۴۱۳(۱) ۴۵۱(۱) (۱) . آمار FAO جوجه و مرغ (در ميليون) ۷۲ در سال ۱۹۸۹، ۷۸ در ۱۹۹۰ و ۸۲ (آمار غيررسمى) در ۱۹۹۱. اردک و مرغابى (در ميليون) ۲۴ در سال ۱۹۸۹، ۲۶ در ۱۹۹۰ و ۲۹ (آمار غيررسمى) در ۱۹۹۱. جدول محصولات دامى و ماکيان (مقياس ۱۰۰۰ متريک تن) ۱۹۸۹ ۱۹۹۰ ۱۹۹۱ گوشت گاو و گوساله ۱۰۰ ۱۰۵ ۱۱۰ گوشت بوفالو ۸۴ ۸۶ ۸۹ گوشت خوک ۷۱۴ ۸۰۰ ۸۵۰ گوشت ماکيان ۱۶۲ ۱۶۱ ۱۶۸ شير گاو ۳۷ ۳۸ ۴۰ شير بوفالو ۲۴ ۲۵ ۲۶ تخم مرغ (۲)۹۱/۸ (۲)۹۶ ۱۰۰ ديگر تخم ماکيان(۱) ۷۰ ۷۲ ۷۶ پوست گاو و بوفالو ۲۷ ۲۷/۹ ۲۸/۹ (۱) . تخمين آمار FAO (۲) . آمار غيررسمى چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها
