پيشتازان جنبش همبستگى

لخ‌والسا

متولد سال ۱۹۴۳ ميلادى است که از سال ۱۹۶۷ در بخش الکتريسيته کارخانه کشتى‌سازى گدانسک کار مى‌کرد. وى توانست در دههٔ ۱۹۷۰ ميلادى به‌عنوان عضو کميتهٔ اعتصابات کارگرى در کارخانه کشتى‌سازى اعتصابات را رهبرى کرد و طى مبارزات مداوم و توافق با ديگر اعضاء کميته درنهايت توانست دولت را وادار نمايد تا اتحاديه تجارى همبستگى را در اين کشور به ‌رسميت بشناسد. اما عليرغم توافق دولت کمونيستى با اتحاديه همبستگى در سال ۱۹۸۰، يک‌سال بعد در لهستان حکومت نظامى برقرار گرديد و تمامى اعضاء همبستگى دستگير و زندانى شدند. والسا در سال ۱۹۸۲ از زندان آزاد شد و طى سفر پاپ به لهستان در سال ۱۹۸۳، به همراه رهبر کاتوليک‌هاى جهان در سفرهاى داخلى وى حضور داشت و از حمايت پاپ برخوردار گرديد. طى اين مدت وى عليرغم تحت نظر بودن توسط پليس امنيتى رهبرى جنبش همبستگى را عهده‌دار بود و به هنگام مذاکرات بين دولت و اعتصابيون در اوايل سال ۱۹۸۹ نقش اول را ايفاء کرد که منجر به برپايى انتخابات پارلمانى در اين کشور گرديد.


در سال ۱۹۹۰ ميلادى لخ‌والسا به‌عنوان رئيس‌جمهور لهستان برگزيده شد و از اوايل سال ۱۹۹۱، با انتخاب والسا به‌عنوان رئيس‌جمهور، وى از رهبرى اتحاديه همبستگى استعفاء داد. از اشتباهات عمده وى در دوران رياست‌جمهورى مبارزه بى‌رحمانه با متحدان پيشين خود بود که يکى پس از ديگرى آنها را از مناصب دولتى محروم کرد. اين اقدامات سرانجام به شکست راستگرايان در انتخابات پارلمانى ۱۹۹۳ و شکست وى در انتخابات رياست‌جمهورى سال ۱۹۹۵ عليرغم حضور قوى و پُرتعداد کانديداهاى راستگرايان در اين انتخابات منجر گرديد. والسا پس از شکست در انتخابات با ايجاد مؤسسه والسا و حزب دمکرات مسيحى جمهورى سوم به کار فرهنگى و سياسى بر روى جوانان پرداخت تا بتواند مجدداً نسل جديد را با سوابق مبارزاتى خود آشنا نمايد. وى در سومين انتخابات رياست‌جمهورى در سال ۲۰۰۰ ميلادى شرکت و با کسب بيش از ۱ درصد آراء و شکست در انتخابات براى هميشه از سياست کناره‌گيرى کرد.

لشک بالسرويچ

وى در حال حاضر رهبر حزب اتحاديه آزادى است و به دليل تخصص در علم اقتصاد از شهرت زيادى در منطقه برخوردار بوده که از وى به عنوان معمار اصلاحات اقتصادى در اروپاى مرکزى و شرقى نيز ياد مى‌شود. نامبرده پس از تغيير نظام کمونيستى به عنوان وزير اقتصاد لهستان برنامه‌هاى اصلاحات اقتصادى را در کشور به مرحله اجراء درآورد که به شوک درمانى شهرت داشته است. لذا با توجه به انتقادات بسيار از وى که اقتصاد کشور را با افزايش بيکارى و نرخ تورم روبرو نموده بود راستگرايان در انتخابات پارلمانى سال ۱۹۹۳ شکست خوردند. حزب وى در سال ۱۹۹۷ پس از پيروزى نسبى با حزب اقدام انتخاباتى همبستگى در پارلمان ائتلاف و پست معاونت نخست‌وزير و وزير دارايى را بر عهده گرفت. بالسرويچ و ساير اعضاء حزب وى از اوايل سال ۲۰۰۰ ميلادى به‌خاطر اعتراضات برخى از نمايندگان مردمگراى همبستگى نسبت به سياست‌هاى اقتصادى وى (روند خصوصى‌سازى و افزايش ماليات) از ائتلاف با همبستگى خارج شدند. نامبرده هم‌اکنون رئيس بانک مرکزى لهستان است که روند اصلاحات اقتصادى در اين کشور را دنبال مى‌کند.

تادئوش مازووييتسکى

وى متولد سال ۱۹۲۸ ميلادي، روزنامه‌نگار، نويسنده کاتوليک و مبارز همبستگى در دوران مبارزه عليه کمونيسم بوده است. مازووييتسکى به‌عنوان اولين نخست‌وزير غيرکمونيست در آخرين روزهاى دوران حاکميت کمونيستى در کشور در سال ۱۹۸۹ برگزيده شد و تا پايان سال ۱۹۹۰ اين سمت را عهده‌دار بود. اما پس از شکست در انتخابات رياست‌جمهورى و بروز اختلاف بين او و والسا در سال ۱۹۹۰ ميلادي، از کار برکنار گرديد. نامبرده طى سال‌هاى ۱۹۹۵ - ۱۹۹۳ به‌عنوان نماينده ويژه دبير کل سازمان ملل متحد در بحران يوگسلاوى سابق منصوب گرديد. وى هم‌اکنون عضو شوراى رهبرى حزب اتحاديه آزادى است.

برونيسلاو گرمک

متولد سال ۱۹۳۲ ميلادي، پروفسور تاريخ، تئوريسين و مشاور همبستگى در دوارن مبارزه عليه حاکميت کمونيستى در دههٔ ۱۹۸۰ ميلادى بوده است. نامبرده طى دو دوره ۹۷-۱۹۸۹ رئيس‌کميسيون سياست خارجى پارلمان و از سال ۱۹۹۷ تا ژوئن ۲۰۰۰ وزير امور خارجه لهستان بود. وى طراح اصلى سياست خارجى لهستان در روند پيوستن به ساختارهاى غربى و عضو ارشد حزب اتحاديه آزادى مى‌باشد.

ياسک کورون

متولد سال ۱۹۴۴ ميلادى و از فعّالان و مبارزان عليهٔ رژيم کمونيستى بوده که نقش مهمّى در مذاکرات سال ۱۹۸۹ براى تغيير رژيم کمونيستى داشته است. کورون در کابينه مازووييتسکى و در زمان رياست‌جمهورى والسا مدتى وزير کار بوده و در دور دوم انتخابات رياست‌جمهورى لهستان در سال ۱۹۹۵ شرکت کرد و با کسب ۹ درصد آراء در دور اول مقام سوم را از آن خود نمود. نامبرده مدتى است از فعاليّت سياسى کناره‌گيرى نموده است.

اتحاديه تجارى OPZZ

اتحاديه تجارى OPZZ ائتلافى از اتحاديه‌هاى تجارى چپ‌گرا است که در نظام کمونيستى نيز فعّال بوده و ريشه در ساختار قدرت گذشته دارد. اين اتحاديه در حدود ۳ ميليون عضو داشته و متحد استراتژيک حزب اتحاديه چپ دمکراتيک مى‌باشد. اين اتحاديه اگرچه به‌خاطر حمايت از ائتلاف حاکم (اتحاديه چپ دمکراتيک و حزب دهقانان) و اقدامات اين ائتلاف در ادامهٔ روند اصلاحات اقتصادى که براى طبقات پائين جامعه دردآور بوده است تا حدودى محبوبيت خود را از دست داد اما با روى کار آمدن راستگرايان در سال ۱۹۹۷ و شدت بخشيدن به روند اصلاحات اقتصادي، اين اتحاديه عمدهٔ تلاش خود را در جهت تضعيف موقعيت راستگرايان در نواحى روستايى و بخش‌هاى کارگرى معطوف و توانست در پيروزى اتحاديه چپ دمکراتيک، حزب دهقانان در انتخابات پارلمانى سال ۲۰۰۱ نقش ممتازى ايفاء کند.