نظریه دوعاملی
- موضوع
- علم و آموزش
- واژه نامه
- فرهنگ توصیفی علوم‌تربیتی
- واژه فارسی
- نظریه دوعاملی
- واژه انگلیسی
- Two - factor theory
- توضیحات
- ۱. نظریه‌ای که یک مجموعه از اصول را برای تبیین یک نوع یادگیری و مجموعه اصول دیگری را برای تبیین نوع دیگری از یادگیری فرض می‌کند. ۲. "اسپیرمن" در تحقیقات خود در زمینه هوش عنوان کرد که فعالیت‌های فکری و هوشی آدمی یک وجه مشترک و عمومی دارد که وی آن را "عامل عمومی" یا "G" نامید ، و به‌دنبال آن مطرح کرد که تفاوت‌های هوشی در افراد به‌خاطر عوامل فرعی و خصوصی و به‌عبارتی ناشی از تفاوت‌های فردی است که عامل اساسی تفاوت در کارکرد هوش است که وی آن را "عامل خصوصی" یا "S" نامید. به دو عامل فوق در زمینهٔ تئوری هوش تئوری دوعامل گویند.