جامعه عشايرى يا جامعه سوم جامعه مستقلى است که علت وجودى آن اقتصاد غالب دامدارى سنتي مى‌باشد و آن خود بر کم و کيف مرتع استوار است. در جامعه عشايرى بخش عظيمى از آداب و رسوم، باورداشت‌ها و در نهايت فرهنگ، بر محور دام دور مى‌زند؛ هم‌چنان که در جامعه روستائى اين اساس بر پايه آب و زمين و فرآورده‌هاى ناشى از آن پى‌ريزى گرديده است. بدين ترتيب بايد گفت که فرهنگ روستائى از ريشه و بن با فرهنگ عشايرى تفاوت داشته و در گذرگاه تاريخ هر يک راهى جدا از يکديگر را پيموده‌اند.