۱. کشتى زير و بالا (زير و باله) ۲. فلان يا يک قل ۳. تنبل بکش ۴. پلان ۵. توپ قال ۶. يک پرو تنبل بخواب ۷. کلاو روان ۸. کلا و روانگى
قلان
(به ضمه ق) نام بازى است که در گذشته‌هاى دور و قديم در روستاها و شهر گيلان‌غرب متداول بوده و در حال حاضر نيز در بعضى از روستاها کم و بيش جوانان به آن مى‌پردازند.
اين بازى بين دو نفر و در زمينى به مساحت تقريبى ۴۰ مترمربع برگزار مى‌گردد. اين بازي، همانند بيشتر بازى‌هاى محلى نيازى به‌وسيله ندارد. قل پا قلان با پا را گويند.
نحوه بازى
دو بازيکن با فاصله حدود ۱۰ متر در مقابل هم قرار مى‌گيرند، هريک از پشت با دست پنجه پاى موافق (دست راست پاى راست، دست چپ پاى چپ) را مى‌گيرند و در نتيجه روى يک پا مى‌ايستند، بازى با اين وضعيت شروع مى‌شود، دو بازيکن در يک زمان و لى‌لى‌کنان به‌طرف هم حمله‌ور مى‌شوند، با شانه يا پاى خم شده به يکديگر ضربه مى‌زنند، چنانچه در اثر اين مقابله يکى از طرفين به زمين افتد و يا دست از پاى او رها شود بازنده اعلام مى‌شود.
توضيح: اين بازى با تعداد بيشترى و دوبه‌دو مى‌تواند انجام شود.
کلاه و روانگى
کلاو به مفهوم کلاه، روانگي به‌معنى بردن و کلاه و روانگي يعنى کلاه بودن، نام يکى از بازى‌هاى متداول اکثر روستاهاى استان کرمانشاهان است.