تغذيه
نحوه تغذيه:
وقتى نماز صبح خوانده شد صبحانه که عبارت از چاى شيرين و نان است صرف مى‌شود گاهى هم چائى با شير شيرين مى‌شود. بعد از صبحانه قليان يا سيگار کشيده مى‌شود. قبل‌ازظهر ناشتائى خورده مى‌شود که عبارت است از نان و خرما و پياز با سه نوع شبزى صحرائى به نام کاکل و والک و تاتوله. اين سبزى‌ها تمام مدت بهار و زمستان به وفور در صحرا يافت مى‌شوند.
يک ساعت بعد از غروب آفتاب شام صرف مى‌شود که عبارت است از نان و پياز و پنير و گاهى هم آبگوشت هفته‌اى دو بار برنج خورده مى‌شود و معمولاً اين برنج را از هندوستان وارد مىکنند.
چراگاه‌ها
وقتى شير گاوها دوشيده شد آنها را در چراگاه‌ها رها مىکنند و قبل از غروب آفتاب گاوها که راه خود را مى‌دانند به طويله برمى‌گردند.
شترهاى بارکش در چراگاه‌هاى مخصوص چرا مىکنند و صاحبان آنها بار را به چراگاه مى‌برند و بر پشت شترها مى‌گذارند. شترهاى ماده تحت سرپرستى ساربانان هستند که به چراگاه برده مى‌شوند و در همان چراگاه شير آنها دوشيده مى‌شود.
گوسفندان را شبانان به چراگاه مى‌برند. چوپانان آبشخورهائى براى آب دادن به گوسفندان به عرض چهار متر و عمق يک متر ساخته‌اند. گوسفندان قبل از غروب آفتاب به آغل برگردانده مى‌شوند و فوراً شير آنها دوشيده مى‌شود. بره‌ها به وسيله ديوارى از سيم خاردار از مادران خود جدا نگاه‌دارى مى‌شوند. دستمزد چوپانان ميزان معينى ندارد معمولاً ماهى سه تومان به آنها داده مى‌شود. گاه هيچ‌وقت بيشتر از چهارصد گوسفند ندارد و هيچ‌وقت هم گله‌اى از بيست و پنج گوسفند کمتر نيست.
پوشاک و زيورآلات
زينت‌آلات بانوان
بازوبندهائى که از گوى‌هاى کوچک رنگين ساخته شده و گردن بندهائى از سکه‌هاى مسى و گاهى با آويزهائى از شيشه‌هاى تراش شده زينت‌آلات معمولى زنان اين ناحيه مى‌باشد.
بازوبندهاى نقره نيز مرسوم است. بعضى از زنان دماغ بچه‌ها را سوراخ مىکنند و حلقه‌هاى نقره‌اى به آن آويزان مىکنند. زنان ابروهاى خود را خالکوبى مىکنند يک خال تک بر روى چانه و چند خال روى بازو مى‌گذارند آنها روى سينه خود را با فرم گلى خالکوبى مىکنند. اين خال هميشه به رنگ سبز مى‌باشد.
بهترين لباس زنان عبارت است از شلوار بلند، لباس زير ابريشمين و عبائى راه‌راه بر دوش که هميشه رنگ‌هاى شاد مى‌باشد. عباى راه‌راه قرمز شديداً مورد پسند است.
لباس مردان
پيراهن مردان معمولاً کوتاه است و يقه آن دست‌دوزى شده است. پارچه پيراهن آنها نخى و از نوع ململ ضخيم تهيه مى‌شود. لباس زير مردان هميشه گشاد است و به رنگ سفيد با سياه مى‌باشد. در بوشهر پارچه لباس مردان با رنگ‌هاى مختلفى رنگ مى‌شود و مردان معمولاً شال نخى به کمر مى‌بندند.
در تابستان‌ها مردان عباى نازکى به دوش دارند و در زمستان‌ها پالتوى پشمى مى‌پوشند. همه مردان داراى تفنگ هستند. شمشير و چوب و چماق به‌طور قطع در اختيار کسانى است که تفنگ ندارند.
بازى‌هاى محلى استان بوشهر
گل شده (شده با فتحه، تشديد ک، د) :
يکى از بازى‌هاى رايج و متداول استان بوشهر است.
بازى جمعى است که بين دو تيم با نفرات مساوى انجام مى‌شود، عده هر تيم از دو نفر به بالا است. محل بازى زمين هموار و مسطح است که وسعت آن بستگى به وضعيت بازيکنان از نظر سنى و قدرت بدنى دارد و حداقل به ابعاد ۲۰٭۵۰ متر مى‌باشد. وسيله بازى عبارت است از يک يا چند چوب‌دستى به طول ۸۰ تا حداکثر ۱۲۰ سانتى‌متر و قطر ۴ تا ۷ سانتى‌متر و يک عدد توپ کوچک به اندازه توپ هاکي، سبکى يا سنگينى (وزن) توپ هم بستگى به قدرت بدنى بازيکنان دارد، نوجوانان معمولاً از توپ‌هاى سبک توخالى و افراد بزرگ‌تر از توپ‌هاى توپر محلى که از سنگ، چرم و پارچه پر شده است استفاده مى‌کند.