تکيه تاکُر
اين بنا در جاده بلده -حدفاصل بين دو راهى جاده هراز بخش بلده- روستاى تاکر قرار دارد و ساختمان آن متعلق به اوايل قاجار است. در ضلع شمالى داراى يک شاه‌نشين ستون‌دار و دو غلام گردش در دو سوى آن است. در منتهى‌اليه سمت غربى همين ضلع اتاقى نيز قرار دارد. ضلع جنوبى داراى يک ايوان و دو اتاق مستطيل شکل با ابعاد متفاوت در طرفين آن است. اضلاع غربى و شرقى هر کدام داراى ۴ طاق‌نما است و در چهار سمت بنا رواق ستون‌دار احداث شده است. در تزيينات سرستون‌هاى چوبى اين بنا نقش دهن اژدرى ديده مى‌شود.
در وسط حياط تختى ۸ ضلعى مسقف و ستون‌دار در سال ۱۳۴۴ ساخته و اشعارى روى آن نوشته شده است. در ضلع غربى تکيه بر بالاى سردر ورودى نيز کتيبه‌اى بدين شرح موجود است: در اوايل اسفنديار ماه قديم مطابق به سنه تنگوزئيل هزار و دويست و هجده نقرين؟ رضا قلى تا کرح عباس قلمى نمود اللهم اغفرله و لوالديه محمود آل محمد.
تکيه کردکلا
اين تکيه در ۲۸ کيلومترى شمال غربى شهرستان جويبار قرار دارد، بنايى است مستطيل شکل به ابعاد ۷۰/۷٭۱۰/۳۳ متر، نماى آن آجرى و سقف آن پوشيده از سفال است.
تاريخ بناى تکيه به سال ۱۲۸۰ هـ.ق باز مى‌گردد.
تکيه مقريکلا
روستاى مقريکلا در ۲۵ کيلومترى جنوب شهر بابل و در سمت شرقى جاده روستاى خوش‌رود پي قرار دارد. در مرکز اين روستا تکيه‌اى بسيار زيبا با نقاشى‌ها، کنده‌کارى‌ها و گچ‌برى‌هاى ظريف وجود دارد. تکيه مستطيل شکل، به ابعاد ۴۰/۹٭۲۶ متر و در دو طبقه با آجر ساخته شده است. هر طبقه داراى يک شاه‌نشين و دو اتاق قرينه در دو سوى آن است. دو راهروى ورودي، دسترسى به فضاى اصلى تکيه و اتاق‌ها را امکان‌پذير مى‌کند.
بالاى ديوارهاى فضاى اصلى تکيه زير سقف اشعارى از هفت بند محتشم کاشانى بر چوب حک شده است و در فواصل آنها جمله يا ابا عبدالله الحسين تکرار شده و در انتها تاريخ فى شهر محرم الحرام سنه ۱۱۷۹ مشهود است.
نماى تکيه در طبقه بالا داراى پنجره‌هاى زيباى ارسى و دو ستون تراش‌دار با سرستون‌هاى زيباى نقاشى شده و سروهاى مجرد و نقش خورشيد است.