مقبره پلاسيد
اين مقبره بنايى است ساده و نساز که در گورستان عمومى شهر، در سادات محله رامسر قرار دارد و مدفن پلاسيد يا سيد بزرگوار است. پلاسيد که يکى از شخصيت‌هاى مذهبى و علماى عصر خود بود، در زمان شاه اسماعيل صفوى به رامسر آمد. از زادگاه و محل تحصيل وى اطلاع دقيقى در دست نيست. پلاسيد جد سادات آخوند محله است.
در داخل مقبره، دو لنگه در منبت‌کارى شده و قطعاتى از صندوق کنده‌کارى شده که داراى ارزش تاريخى است، ديده مى‌شود. به استناد کتيبه‌هاى موجود، ساخت در توسط استاد حسين بن تنهجان (؟) در سال ۹۴۳ هـ.ق به اتمام رسيده و صندق مزار به امر دختر شاه کاوس و توسط استاد ابراهيم بن استاد تنکابني در سال ۹۵۱ هـ.ق ساخته شده است.
مقبره سيد ابوصالح
مقبره سيدابوصالح در دهکده مله شهرستان قائم شهر قرار دارد و بنايى است آجرى و چهار گوشه که نماى بيرونى آن را تزييناتى از نقش‌هاى هندسى و سروهاى تجريدى از گچ پوشانيده است. قديمى‌ترين تاريخ موجود در اين بنا، بر روى در ورودى مسجد، به سال ۱۱۱۴ هـ.ق و به دوره صفويه تعلق دارد. اين در کنده‌کارى شده و بر روى آن حديث، نام بانى و نجار به چشم مى‌خورد.
در وسط مقبره صندوق و ضريح چوبى مشبک قرار دارد و کتيبه‌هاى آن به خط نسخ و شامل آيات قرآني، شعر، احاديث و نام بانى صندوق کربلايى هدايت چراتي به تاريخ ۱۳۲۴ هـ.ق است.
بر قسمتى از بدنه ضريح چوبى نام استاد مهديقلى بندپى ورزنئي به عنوان سازنده و عباس بن احمد بن نصراله تابع سوادکوهي و عباس بن احمد بايعى کلايي به عنوان کاتب به تاريخ ۱۳۲۲ آمده است.
درِ ورودى بنا کنده‌کارى شده و دربرگيرندهٔ حديث، نام بانى و نجار در و صندوق است. درِ ديگر مسجد دربرگيرندهٔ نام کاتب آن محمد بن محمد صالح و نام ساير محبان اين معصوم‌زاده به تاريخ ۱۱۱۴ هـ.ق است. اين اثر متعلق به دوره صفوى و قاجار است.
مقبره شاطر گنبد
برج آرامگاهى شاطر گنبد واقع در بخش مرکزى و در يک کيلومترى جنوب شهر ساري، از جمله بناهاى قرن نهم هـ.ق است.
اين بنا چهار ضلعى و از آجر و گچ ساخته شده است و براى احداث گنبد در داخل، چهار کنج بنا را با چهار گوشواره جمع کرده و گنبد دوپوش مدورى بر آن استوار نموده و در نماى بيروني، چهار گوشه بنا را با چهار گوشواره پر کرده و پايه‌اى هشت ضلعى براى گنبد رک هشت وجهى احداث کرده‌اند. تزيينات اين بنا در محل اتصال ساقه به گنبد، عبارت از يک قطار قرنيس گچ‌کارى شدهٔ سينه کفترى و بالاى هر دو قرنيس، يک رديف قرنيس نيمه بيضى است. در ورودى بنا در جهت شرقى ديده مى‌شود.