خانقاه عليا يا مقبره سيد امين‌الدين

سيد امين‌الدين از عرفا و مشايخ قرن هشتم هجرى و ممدوح خواجه حافظ شيرازى و خواجوى کرمانى بود. آرامگاه وى در شمال شهر فعلى کازرون در کنار کوه قرار دارد. بناى اين آرامگاه از سنگ‌هاى حجارى شده بدون ملات مانند سنگ‌هاى معبد آناهيتاى بيشاپور در سال ۷۱۰ هـ.ق ساخته شده است. قبر شيخ هم اکنون نيز زيارتگاه عموم مردم است.

بقعه بى‌بى دختران

امام عبدالله مشهور به دختران، از امامزادگان فاضل و از فرزندان حضرت فاطمه(س) است. مردم شيراز مدفن وى را بى‌بى دختران مى‌نامند. اين بقعه نزديک شاهچراغ (ع) قرار دارد.

بقعه پيربناب

اين بقعه که به مقبرهٔ شيخ اقطع نيز شهرت دارد، در کوهسار جنوبى شيراز واقع و در اصل بقعهٔ کوچکى بود که پس از دفن محمدعلى خان ايلخانى قشقايي در جوار او، در سال ۱۲۶۶ هـ.ق بناى تکيه‌اى بر آن افزوده شد. اين تکيه از تالارى تشکيل شده که بر دو ستون سنگى يکپارچه تکيه دارد و سطح تالار، پايين‌تر از بقعه است.

بقعه سيد تاج‌الدين غريب

اين بقعه که به نام سيد حاج غريب نيز مشهور است، داراى دو لقب تاج‌الدين و غريب است. اين بارگاه نزديک دروازه کازرون شيراز قرار دارد. اصل بنا به قبل از دورهٔ قاجار تعلق دارد. سردر ورودى بقعه داراى کاشى‌کارى منقش به اشکال گل و بوته و آيات قرآنى و صحنه‌هاى وقايع کربلاست. تاريخ کاشى‌کارى به سال ۱۳۱۰هـ.ق باز مى‌گردد.

بقعهٔ چهل‌تنان

با فاصلهٔ کمى از شمال آرامگاه حافظ، محوطهٔ مشجر و باصفايى وجود دارد که چهل سنگ مزار يک اندازه در آن جاى دارد و چند اتاق و حوض آبى هم در سمت شمال آن ساخته شده است. اين محوطه در زمان کريم‌خان زند محصور و آباد شد و سنگ‌قبرها به فرمان مرحوم فرهاد ميرزا، والى فارس در سال ۱۲۵۷ هـ.ق بر قبور چهل زاهد و عارف که هويّتشان مشخص نيست نهاده شد.

بقعه شيخ يوسف سروستانى


بناى ديگر نيز که دستخوش تخريب و تغيير بيشترى شده، ساختمان گنبددار کوچک‌ترى از سنگ‌هاى لاشه و آجر است. زيباترين بخش بنا دو سردر سنگى حجارى شده است.


سردر جنوبى شامل طاقى با مقرنس‌هاى زيبا و سردر ديگر که بر روى محور اصلى ساختمان بنا شده نيز به سال ۷۱۳هـ.ق تعلق دارد. در قسمت شمالى بناى کوچک‌تر، بقايايى از يک پلکان مارپيچ ديده مى‌شود که احتمالاً به مناره‌اى تعلق داشت.


مردم سروستان معتقدند که شيخ از علماى عصر خود بود و در اين محل به تربيت شاگردان خود مى‌پرداخت.


از ديگر بقاع متبرکه فارس مى‌توان به بقعه امامزاده ابراهيم در روستاى برم‌دلک، بقعه امامزاده ابراهيم در روستاى سلطان‌آباد، بقعه امامزاده اسماعيل در شيراز، بقعه امامزاده زنجيرى (سيدالحرمين) در شيراز، بقعه امامزاده محمد در ده‌پياله، بقعه امير سيداصيل‌الدين عبدالله علوى و پسرش امير ناصرالدين در شيراز، بقعه بى‌بى زينبيه در شيراز، بقعه بى‌بى سليمه خاتون در شيراز، بقعه بى‌بى فاطمه در شيراز و ... اشاره نمود.