تونس در ۲۰ مارس ۱۹۵۶ به استقلال نائل آمد و رژيم جمهورى در ۲۵ ژوئيه ۱۹۵۷ در آن کشور اعلام گرديد. طبق قانون اساسى ۱۹۵۹ تونس کشورى مستقل و دمکراتيک است. زبان رسمى عربى و دين مردم آن کشور اسلام است. در مقدمهٔ قانون اساسى تونس، اين کشور را واحدى از مغرب بزرگ دانسته و همبستگى آن را با اعراب و همکارى با ساير کشورهاى آفريقائي، توصيه مى‌کند.


رئيس‌جمهور که در عين حال رئيس قوه مجريه است همزمان با انتخاب نمايندگان مجلس براى مدت پنج سال انتخاب مى‌شود و مى‌تواند سه بار به‌طور متوالى انتخاب گردد. توشيح قوانين با شخص رئيس‌جمهور مى‌باشد و مى‌تواند قوانينى را که از تصويب مجلس گذشته براى بررسى مجدد به مجلس برگرداند. در تاريخ ۱۲ ژوئن ۱۹۷۰ پست نخست‌وزيرى در حکومت تونس به‌وجود آمد.


رئيس‌جمهور خط‌مشى کلى سياست کشور را در مسائل مختلف داخلى و بين‌المللى تعيين نمود و مجلس ملى را در جريان آن مى‌گذارد. همچنين، چندين معاون در امور مختلف با وى همکارى مى‌کنند. فرماندهى کل قوا با شخص رئيس‌جمهور است و انتصاب نظامى و غيرنظامى مهم و تعيين سفراء خارجه از جمله وى مى‌باشد.


رئيس‌جمهورى فعلى تونس زين‌العابدين‌بن‌على مى‌باشد، برطبق قانون اساسى قوهٔ مقننه متشکل از مجلس ملى با ۱۳۶ نماينده است که هر پنج سال هم‌زمان با انتخابات رياست‌جمهورى نمايندگان آن توسط آراء عمومى برگزيده مى‌شوند. هر کس حداقل براى مدت ۵ سال داراى تابعيت تونس بوده باشد مى‌تواند نامزد نمايندگى گردد. اين مجلس در سال دو بار تشکيل جلسه داده و مدت آن بيش از سه ماه نخواهد بود. جلسات فوق‌العاده بنابه تقاضاء رئيس‌جمهور و اکثريت نمايندگان خواهد بود.

قوه قضائيه

شوراى‌عالى قضائى مرکب از رئيس‌جمهور و وزير دادگسترى و هشت قاضى از نمايندگان مجلس ملى است. رئيس‌جمهور بنابه پيشنهاد شوراى مزبور قضات را تعيين مى‌نمايد. ديوان عالى کشور که مقر آن در شهر تونس مى‌باشد از قسمت‌هاى حقوقى و جزائى تشکيل گرديده است. قسمت حقوقى داراى ۳ شعبه بوده و قسمت جزائى داراى يک شعبه مى‌باشد. دادگاه‌هاى استيناف در شهرهاى تونس، سفاکس و سوس و دادگاه‌هاى بدوى در کليه شهرها به دعاوى وارده رسيدگى مى‌کنند.

تقسيمات ادارى

پايتخت تونس شهر تونس است که بيش از ششصد هزار نفر جمعيت دارد. اين کشور به ۲۱ فرماندارى تقسيم شده که هر فرماندارى شامل چند بخش است.