تجارت خارجى تايلند در نيمه دهه ۱۹۷۰ وضعيت مطلوبى داشته است، ولى در دهه بعدى وضعيت نگران‌کننده‌اى را نشان داده است. افزايش قيمت نفت در نيمه اول دهه هفتاد و نيز افزايش واردات کالاها و کاهش قيمت کالاهاى صادراتى تايلند را در وضعيت بد اقتصادى قرار داد. کاهش قيمت نفت در دوره ۸۷-۱۹۸۵ و بهبود وضعيت baht باعث افزايش صادرات کالاهاى صنعتى شد.



تجارت خارجى تايلند نظير همه کشورهاى جنوب شرقى آسيا با عامل مسلط ژاپن به‌عنوان قدرت اقتصادى برتر مشخص مى‌شود. اين کشور حدود ۳۰ درصد واردات تايلند را تأمين و ۱۷ درصد صادرات تايلند را در ۱۹۸۹ خريدارى مى‌نمود. در سالهاى اخير با افزايش صادرات منسوجات تايلند آمريکا مهمترين بازار صادراتى تايلند شده است. توجه عمده صادرات و تجارت اين کشور معطوف به کشورهاى عضو شوراى همکارى اقتصادى و توسعه است.