در سال ۱۹۹۰ تعداد ۶ ميليون خودرو در کشور به ثبت رسيده است. از اين تعداد ۱۸۹،۴۵۵ دستگاه مينى‌بوس، ۲۵۷۲۵دستگاه اتوبوس، ۲۹۴،۹۱۷ دستگاه موتورسيکلت و بيش از يک ميليون کاميون بوده است.

راه آهن

در آفريقاى جنوبى ۲۱۳۰۳ کيلومتر راەآهن وجود دارد. راه‌آهن آفريقاى جنوبى در سال‌هاى ۹۱-۱۹۹۰ حدود ۵/۴ ميليون مسافر و ۱/۳ ميليون تن کالا را به طول ۲/۱۱۱ ميليون کيلومتر جابجا کرده است. در مجموع ۶/۴۲ درصد از شبکهٔ راە‌آهن اين کشور با برق کار مى‌کند.


شبکهٔ راه‌آهن آفريقاى جنوبى مجهز به سيستم‌هاى کنترل ترافيک و گردونه‌هاى ريل‌دار است که امور خدمات‌رسانى را تسهيل مى‌نمايد. و تقريباً قادر است تمامى نيازهاى کشور را مرتفع سازد. اين شکبه به ده منطقه تقسيم مى‌شود و سيستم کامپيوترى کنترل ترافيک در خطوط اصلى و مهم نصب شده است. همچنين سيستم هشداردهنده در شبکهٔ راە‌آهن موجب گرديده تا قطارها به‌طور اتوماتيک راه خود را بپيمايند و ترافيک به‌طور خودکار محدود شود.

جاده‌ها

سيستم مدرن و گستردهٔ حمل و نقل آفريقاى جنوبى نقش مهمى را در به کار انداختن چرخ‌هاى اقتصادى اين کشور و ساير کشورهاى همسايه آفريقاى بازى مى‌کند. همهٔ کشورهاى جنوب آفريقا خصوصاً کشورهاى محصور در خشکى براى صادرات و واردات خويش از شبکهٔ حمل و نقل آفريقاى جنوبى بهره مى‌جويند.


شبکهٔ راه اين کشور کليهٔ مراکز اقتصادى را به شهرها و حتى روستاهاى خيلى کوچک وصل مى‌کند و رويهمرفته طول جاده‌هاى اين کشور بيش از ۲۰۶،۰۰۰ کيلومتر مى‌باشد، که ۵۷،۰۰۰ کيلومتر آن در زمين‌هاى مسطح واقع گرديده است. تخمين زده مى‌شود که حدود ۸۲،۰۰۰ ميليون راند در شبکهٔ راه هزينه شده باشد. راه‌هاى آفريقاى جنوبى از طرف دولت مرکزي، شوراهاى ايالتى و مقامات محلى ايجاد و اداره مى‌شوند. هسته‌هاى اصلى مراکز حمل و نقل عبارت‌اند از: شهرهاى ژوهانسبورگ، کيپ‌تاون، پرتوريا، دوربان، پورت اليزابت، اسپرنيگس، بلوم فنتن، و پيتر مارتيزبرگ.


از بزرگراه‌ها و جاده‌هاى ملى و ايالتى بطور مستقيم ماليات اخذ مى‌شود. در سال ۱۹۸۳ بخش حمل و نقل جاده‌اى سيستم‌هاى اخذ ماليات مستقيم را به عنوان منبع درآمدى براى تعمير و ساخت راه‌ها معرفى نمود. بنابراين در بزرگراه‌ها اين شيوه به کار گرفته شد.

فرودگاه‌ها

آفريقاى جنوبى داراى فرودگاه‌هاى متعددى مى‌باشد که عبارت‌اند از:


فرودگاه يان اسميت (نزديک ژوهانسبورگ)، فرودگاه دي. اف مالان (در کيپ‌تاون)، فرودگاه لوئى بوتا (در دوربان)، فرودگاه اچ. اف ورود (در پورت اليزابت)، فرودگاه جي.بي.ام. هرتزوگ (در بلوم فنتن)، فرودگاه بن‌چومان (در ايست لندن)، فرودگاه پي.دبليو.بوتا (در جورج)، فرودگاه بي.حي.ورستر (در کيم‌برلي) و فرودگاه پيروان ريانولد (در آپنيگ تون). در حدود ۲۲۴ هواپيماى غيرنظامى و هلى‌کوپتر در اين کشور وجود دارد و ۱۲ ميليون نفر نيز در سال ۱۹۹۰ از طريق فرودگاه‌هاى فوق به نقاط مختلف در داخل کشور مسافرت نموده‌اند.

خطوط مخابراتى

تلفن

شبکهٔ ارتباطى آفريقاى نوبى در دههٔ ۱۹۳۰ به بريتانيا وصل شد. کابل مخابرات راه دور آتلانتيک آفريقاى جنوبى (SAT-1) در دههٔ ۱۹۶۰ بطول بيش از ۱۰،۰۰۰ کيلومتر بين اين کشور و پرتغال کار گذاشته شد که اندکى بعد به ساير کابل‌هاى زيردريايى وصل گرديد. سه ايستگاه زمينى ماهواره‌اى آفريقاى جنوبى را به سيستم ماهواره‌اى مخابراتى اقيانوس هند و اطلس وصل مى‌نمايند. خارجيان مى‌توانند در ژوهانسبورگ بطور مستقيم با هر دو روش (کابيل و ماهواره‌اي) با خارج از کشور تماس حاصل نمايند. در حال حاضر بش از ۳ ميليون خط تلفن اصلى در اين کشور وجود دارد. شبکهٔ قوى مخابراتى اين کشور قادر است همزمان ۲۰۵ تا ۲۰۷ خط مشترکين خود را به شبکه ٔ بين‌المللى وصل کند.

تلکس و فاکس

هرچند استفاده از تله‌فاکس رو به افزايش نهاده اما مردم اين کشور بيشتر از فاکس و تلکس استفاده مى‌کنند. تلکس در داخل کشور به طول اتوماتيک انجام مى‌گيرد. تا پايان مارس ۱۹۹۱ تعداد ۱۳۹۱۴ مشترک تلکس وجود داشت که مى‌توانستند با ۱۸۹ نقطه ارتباط مستقيم داشته باشند. در ژوهانسبورگ مشترکين علاوه بر نقاط فوق به چهار نقطهٔ ديگر نيز دسترسى دارند.


تله‌تکس چهل بار سريعتر از تکلس‌پيام را مخابره مى‌کند. تا مارس ۱۹۹۱ در حدود ۱۹۸۸ مشترک تله‌تکس در کشور وجود داشت. يک مشترک تله‌‌تکس مى‌تواند با مشترکين تله‌تکس در داخل و خارج از کشور و همينطور با مشترکين تلکس در هر جاى ديگر جهان تماس داشته باشد.

تلگراف

رويهمرفته ۸۸۸ ادارهٔ پست در آفريقاى جنوبى به سيستم انتقال پيام کامپيوترى مجهزند. سيستم، تلگراف‌ها را در خود نگه مى‌دارد و بطور اتوماتيک، آنها را به ترتيب اولويت به نقاط مختلف در داخل و خارج از کشور که آفريقاى جنوبى با آنها ارتباط تلگرافى داشته باشد مخابره مى‌کند.

پست

ادارهٔ پست در يک روز کارى در حدود ۸/۷ ميليون نامه را جابجا مى‌کند. اين اداره از کليهٔ خطوط هوايي، زمينى و دريايى براى انتقال محموله‌هاى خود بهره مى‌گيرد. سيستم پست آفريقاى جنوبى کامپيوترى است و در شهرهايى مثل ژوهانسبورگ، کيپ‌تاون، پرتوريا و دوربان از امکانات بيشترى برخوردار است. اين کشور با ۱۷۱ کشور جهان از جمله جمهورى اسلامى ايران رابطهٔ پستى دارد.