امروزه نقش واسطه‌هاى محلى در بازار سنگاپور حساس‌تر شده است. با وجوديکه تعداد آنها تقريباً ثابت بوده و در بعضى بخش‌‌هاى کاهش نيز داشته است اما با توجه به اينکه اينان به‌عنوان حلقه‌اى از عرضه‌ٔ محصول به مصرف‌کنندگان در حال گذرا از سليقه‌هاى سنتى به سليقه‌هاى مدرن مى‌باشد، لذا بايد اطلاعات کامل و جامعى از خرده‌فروشان ديگر، امکانات سرويس‌دهى آنان و ... در اختيار داشته باشند. اين خرده‌فروشان خود نيز در حال گذرا از خرده‌فروشان و مغازه‌داران سنتى به فروشگاه‌‌هاى مدرن زنجيره‌اى و سوپرمارکت‌هاى فراگير مى‌باشند. نقش واسطه‌ها در بازار خرده‌فروشان به‌ دو صورت زير است:


۱. همکارى و هماهنگى با ساير خرده‌فروشان در مورد مراکز فروش زنجيره‌اى و فروشگاه‌هاى شبکه‌اي


۲. نقش واسطه‌ها در تحويل اجناس و کالاها و محصولات موردنياز مصرف‌کنندگان نهايى به آنان که اين امر هم در مغازه‌هاى سنتى رايج است و هم در فروشگا‌هاى بزرگ تازه تأسيس. (البته نوع خدمات‌رسانى در مراکز جديد بسيار متنوع‌تر و جذابتر است).

انواع بازارهاى خرده‌فروشى برحسب نوع فعاليّت و درجهٔ مدرن بودن آنها

بازارهاى خرده‌فروشى در سنگاپور معمولاً به‌صورت مجموعه‌اى مطرح مى‌شوند. به‌عنوان مثال در سوپرمارکت‌ها، مجموعه‌اى از فرآورده‌ها و محصولات غذايى کشاورزى و غيرکشاورزي، فرآورده‌هاى شيلاتي، انواع نوشيدنى‌ها ، انواع لباس‌ها و منسوجات و حتى در برخى موارد، لوازم خانگي، لوازم برقي، انواع پاک‌کننده‌ها و ... قابل مشاهده است. به‌خصوص در فروشگاه‌ها و مراکز خريد مدرن که توجه زيادى به صرفه‌جوئى در وقت مشترى براى تصميم‌گيرى در مورد سبد مصرفى‌اش مى‌شود، اين امر نسبت به مغازه‌هاى سنتي، محسوس‌تر است.


امروزه، تعداد فروشگاه‌هاى جديد به‌سرعت در حال افزايش است و مردم نيز به‌طور گسترده‌اى از آنها استقبال مى‌کنند. بيش از ۸۰ درصد مردم ترجيح مى‌دهند که مايحتاج خود را از فروشگاه‌هاى مدرن خريدارى نمايند. امروزه ۴۰ تا ۵۰ درصد از خرده‌فروشى مواد در سوپر مارکت‌ها و فروشگاه‌هاى گستردهٔ زنجيره‌اى صورت مى‌پذيرد. مغازه‌هاى سنتى و بازارهاى تره‌بار نيز ۵۰ تا ۶۰ درصد از خرده‌فروشى را در اختيار دارند. با اين توضيح (Dalel, Good, Retail Food Sector Report, Globa Agriculture Information Network, Date, 10-20-1999) که سه گره اخير مرتباً در حال کاهش بوده و اين موضوع خود باعث مزيّت و برترى سوپرمارکت‌ها و ديگر فروشگاه‌هاى جديد مى‌گردد.


امروزه تعداد مغازه‌هاى سنّتى در زمينهٔ مواد غذايى نسبت به ۵ سال قبل، چيزى حدود ۲۰ درصد کاهش يافته است. همچنين براساس بررسى‌هاى به‌عمل آمده ميزان فروش تعداد باقى‌مانده از اين مجموعه نيز، على‌رغم افزايش درآمد سرانهٔ سنگاپورى‌ها، ۵۰ درصد کاهش داشته است. اين در حالى است که در طرف مقابل مى‌توان افزايش فروش خرده‌فروشان مدرن را مشاهده کرد.


همچنين به‌خاطر ضعيف شدن و به‌منسوخ شدن روش‌هاى توزيع قديمى و سنتى که مبتنى بر اصول بازاريابى نبوده‌اند و با توجه به‌اينکه برخى از آنان نيز توانايى رقابت با شبکه‌هاى توزيع بين‌المللى و شرکت‌هاى توزيع‌کنندهٔ چند مليّتى و بزرگ را نداشتند، مغازه‌هاى سنتى با رکود مواجه شده‌اند، در حالى‌که خرده‌فروشان مدرن، خود را تا حد امکان به عمده‌فروشان اصلى نزديک کرده و گاهى کالاهاى موردنياز خود را از وارد کنندهٔ اصلى به سنگاپور خريدارى کرده و در بسيارى از موارد به انعقاد با مونتاژکاران و توليدکنندگان داخلى مبادرت مى‌کنند که اين امر باعث افزايش قدرت تنوّع فعاليّت‌ها و عدم افزايش بيش از حد قيمت‌ کالاها شده و نوعى مزيت را براى خرده‌فروشان به‌وجود آورده است.


همچنين در فروشگاه‌ها و مغازه‌هاى سنتي، به‌دليل اينکه از برچسب قيمت کمتر استفاده مى‌شود، مشترى زمانى را صرف چانه‌زدن‌هاى مداوم با فروشنده مى‌نمايد. در حاليکه در مراکز فروش جديد، اين موضوع کاملاً منتفى است، چراکه تمامى اجناس داراى برچسب و قيمت مقطوع بوده و ديگر جايى براى چانه زدن باقى نمى‌ماند.


در ضمن قابل ذکر است که در فروشگاه‌هاى خرده‌فروشي، افزايش بها نسبت به قيمت خريد اين مراکز، معمولاً ۱۰۰ درصد است. يعنى فروشندگان خرده‌فروش، کالاها را به‌قيمت دوبرابر قيمت خريد خودشان عرضه مى‌کنند. همچنين افزايش قيمت در مورد عوامل واسطه جهت حق‌العمل کارى آنها بين ۷ تا ۱۰ درصد است. البته اين افزايش در قيمت‌هاى خرده‌فروشى تقريبى هستند و بسته به نوع محصول، مقدار قرارداد وشرايط بازار و ... متفاوت مى‌باشد.