نيروى نظامى

نيروى نظامى لهستان پس از تغيير نظام کمونيستى در سال ۱۹۸۹ و در راستاى همگرايى با ساختار نظامى غرب (WEU,NATO) به مدرن‌سازى و تجهيز نيروهاى نظامى خود توجهٔ جدّى نموده و به محدوديت نيروهاى نظامى خود و رساندن آن به ۱۹۸ هزار نفر پايبند بوده است. نيروهاى مسلح لهستان در ۳ بخش تقسيم گرديده‌اند: نيروى زميني، نيروى دريايي، نيروى هوايى و دفاع هوايي. تعداد پرسنل نيروى زمينى ۱۳۸،۵۰۰ نفر، نيروى هوايى و دفاع هوايى ۴۳ هزار نفر و نيروى دريايى ۱۶،۵۰۰ نفر.


وزارت دفاع لهستان اعلام کرده است تا سال ۲۰۰۶ نيروهاى نظامى خود را به ۱۵۰ هزار نفر کاهش خواهد داد. بخش اعظم نيروهاى نظامى لهستان را سربازان تشکيل مى‌دهند. سن شروع خدمت سربازى ۱۹ سال مى‌باشد و همه مردان (به استثناء برخى افراد) بايد ۱۲ ماه خدمت سربازى را طى کنند. هرسال در حدود ۳۳۶ هزار نفر از مردان به سن سربازى مى‌رسند. نيروى مناسب و قابل استفاده براى شرکت در عمليات نظامى توسط مردان - سنين ۴۹-۱۵ سال در حدود ۹ ميليون نفر مى‌باشند.

نيروى زمينى

پرسنل نيروى زمينى لهستان ۱۵۷ هزار نفر مى‌باشند که در حدود ۱۱۸ هزار تن از اين پرسنل را سربازان و ۳۸ هزار تن آنها را پرسنل کادر تشکيل مى‌دهند. نيروى زمينى لهستان داراى ۱۶۷۵ دستگاه تانک، ۱۴۳۷ دستگاه نفربر زرهي، ۲۰۹۳ پرتاب کننده موشک هويتزر با کاليبر ۱۲۲ ميليمتر و بيشتر را دارا مى‌باشد. ساختار نيروى زمينى لهستان شامل واحدهاى عملياتى و دفاع سرزمينى در ۲ منطقه نظامى پومرانيا در شمال و سيليسيا در جنوب و يک لشکر مکانيزه هوابرد مى‌باشد. نيروهاى عملياتى مسئول عمليات دفاعى و تهاجمى در زمان جنگ و آموزش و مشارکت در عمليات حفظ صلح و انسان‌دوستانه در زمان صلح متغير مى‌باشد.


هسته اصلى نيروهاى عملياتى اين نيرو شامل ۷ لشکر (۵ لشکر مکانيزه، يک لشکر سواره‌نظام و يک لشکر دفاع ساحلي) و يک تيپ ۲۵ هوابرد مى‌باشد. مرکز فرماندهى نيروى زمينى لهستان در شهر ورشو قرار دارد.

نيروى هوايى و دفاع هوايى

وظيفه اصلى اين نيرو دفع تهاجمات هوايى دشمن در زمان جنگ و مراقبت از فضاى هوايى کشور در زمان سلح تعيين گرديده است. کل پرسنل اين نيرو را ۴۳ هزار سرباز و ۱۸ هزار پرسنل کادر تشکيل مى‌دهد. نيروى هوايى لهستان به ۲۷۲ هواپيماى جنگي، ۳۸ ايستگاه پرتاپ موشک و ۲۶۰ ايستگاه رادارى مجهز گرديده است. نيروهاى هوايى و دفاع هوايى در ۲ لشکر هوايى و دفاعى تقسيم شده و مرکز فرماندهى عملياتى اين نيرو در شهر ورشو مستقر مى‌باشد.


نيروى دريايى

اين نيرو داراى ۱۸ هزار سرباز و ۶۲۰۰ نفر پرسنل کادر مى‌باشد. نيروى دريايى با ۱۵۸ ناو جنگى و امدادى و ۸۵ فروند هواپيما تجهيز گرديده است. اين نيرو داراى ۴ واحد تاکتيکى است که مستقيماً تحت‌نظر فرماندهى نيروى دريايى کشور قرار دارد. مرکز فرماندهى نيروى دريايى لهستان در شهر بندرى گدينيا (شمال لهستان) واقع است.

ميزان هزينه‌هاى نظامى لهستان

ميزان هزينه‌هاى نظامى لهستان ۲/۳ ميليارد دلار - ۱/۲ درصد توليد ناخالص داخلى - است. لهستان به‌منظور روزآمد کردن تجهيزات نظامى خود و با در نظر گرفتن محدوديت‌هاى بودجه عمومى که مانع عمدهٔ دستيابى و خزيد هواپيماهاى جنگنده چند منظوره براى سيستم دفاعي، سيستم دفاع هوايي، بهبود سيستم‌هاى مخابراتى و هليکوپترهاى مهاجم است تلاش مى‌کند تا در وهله اول هواپيماهاى جنگى و چندمنظوره ترابرى غربى را جايگزين هواپيماهاى ميگ و آنتوتوف ساخت شوروى در ناوگان هوايى نمايد.


لهستان همچنين براى تجهيز نيروى زمين خود تعدادى تانک ساخت آلمان و هواپيماى جنگى ساخت اتحاد جماهير شوروى سابق (ميگ ۲۹ ساخت روسيه که با وحدت آلمان شرقى و غربى در سال ۱۹۹۰ از آلمان شرقى در اختيار برلين قرار گرفت) را در سال ۲۰۰۱ ميلادى به ارزش ۵۸ ميليون يورو، از آلمان خريدارى کرده است.


لهستان پيش از اين نيز با فروش هليکوپترهاى ساخت خود به اتحاد جماهير شوروى در سال ۱۹۸۹ و جمهورى چک در سال ۱۹۹۵، تعداد ۲۲ فروند ميگ ۲۹ را براى تجهيز نيروى نظامى تدارک ديده بود.


وزارت دفاع لهستان در راستاى بازسازى ارتش خود که بايد الزامات ناتو را نيز رعايت کند مصمم است تا براى مدرن‌سازى نيروهاى هوايى خود تا سال ۲۰۰۸ ميلادى ۴۸ فروند هواپيما را خريدارى نمايد. در اين راستا وزارت دفاع لهستان پيشنهاداتى را در ارتباط با خريد سه نوع هواپيماى پيشرفته جنگى از شرکت آمريکايى مارتين لاکهيد در مورد خريد هواپيماهاى F-16 و F-18، کنسرسيوم فرانسوى Dassault در مورد خريد هواپيماهاى ميراژ ۵-۲۰۰۰ و کنسرسيوم انگليسى - سوئدى Saab در مورد خريد هواپيماهاى Has39 را دريافت که قرار است تصميم نهايى خود مبنى بر خريد هواپيماى جنگى را در آينده اعلام نمايد. براى لهستان مسئله قيمت و امکان انتقال تکنولوژى آن به داخل لهستان موردتوجه خواهد بود. وزارت دفاع لهستان درنظر دارد تا سال ۲۰۰۶ ميلادى با خريد ۱۶ فروند هواپيماى جنگى - که ۶ فروند آن آموزشى خواهند بود اولين سرى از هواپيماهاى جنگنده را در نيروى هوايى خود به‌خدمت گيرد. همچنين مقرر گرديده است طى سال‌هاى ۲۰۰۸-۲۰۰۷ ميلادى بقيهٔ ۳۲ فروند هواپيما که از اين تعداد ۶ فروند آنها نيز آموزشى هستند را دريافت نمايد. براساس برنامهٔ تنظيمى اين هواپيماها در سال‌هاى ۲۰۱۱-۲۰۱۰ آمادهٔ عمليات نظامى خواهند بود.


لازم به‌ذکر است نيروى هوايى لهستان در سال ۱۹۸۶ داراى ۱۲۰۰ فروند هواپيماى جنگى و ترابرى ساخت شوروى بود که پس از تغييرات سيستماتيک در نيروى نظامى اين کشور - متعاقب اضمحلال پيمان ورشو - ۲۰۰ فروند از اين نوع هواپيماها در ارتش لهستان باقى مانده است. نيمى از اين هواپيماها مدل سوخوى ۲۲ و نيم ديگر آنها ميگ ۲۱ و ۲۹ مى‌باشند که عمدهٔ آنها ساخت دههٔ ۱۹۷۰ ميلادى هستند. براساس برنامه تنظيمى ۶۰ فروند آنها از سال ۲۰۰۳ و بقيه طى سال‌هاى ۲۰۱۲-۲۰۱۰ از رده خارج خواهند شد. تا سال ۲۰۱۵ ميلادى نيروى هوايى لهستان از ۵ يا ۶ فروند اسکادران با حدود ۹۰ فروند هواپيماى جنگى برخوردار خواهد بود. لهستان اگرچه براى حمل و نقل هوايى خود از هواپيماى ساخت داخلى مدل ايريدا و آنتونوف ۲۶ روسى استفاده مى‌کند اما مصمم است تا استفاده از هواپيماهاى آنتونوف را در ترابرى و حمل و نقل خود هوايى خود حذف نموده و ۱۲ فروند از هواپيماى ساخت داخلى مدل ايريدا و آنتونوف ۲۶ روسى استفاده مى‌کند اما مصمم است تا استفاده از هواپيماهاى آنتونوف را در ترابرى و حمل و نقل خود هوايى خود حذف نموده و ۱۲ فروند از هواپیماهاى آمريکايى مدل C-130 و C-27 را براى اين‌منظور خريدارى نمايد.