روابط فيليپين با آمريکا بسيار عميق و گسترده مى‌باشد. از سال ۱۸۹۸ که مردم فيليپين با کمک آمريکائيان از استعمار اسپانيا رهائى يافتند، روابط دو کشور على‌رغم فراز و نشيب‌هائى که طى نمدوده، از عمق و حساسيت خاصى برخوردار بوده است.


در سال‌هاى اخير فيليپين مهم‌ترين متحد آمريکا در حوزه پاسيفيک و جنوب‌شرقى آسيا بوده است. به‌طورى ‌که يکى از مقامات آمريکائى دربارهٔ نقش فيليپين در سياست خارجى آمريکا چنين گفته است: فيليپين کشورى است که آمريکا در آن منافع اساسى دارد، لذا نمى‌تواند نسبت به اتفاقاتى که در آنکشور روى مى‌دهد. بى‌تفاوت بماند. لذا با توجه به منافع استراتژيکى خود و با در نظر گرفتن تعهدات آمريکا در مقابل مردم فيليپين اقداماتى بايد صورت گيرد. بنابراين اهداف سياسى آمريکا د راين کشور بايستى به قرار زير باشد:


ـ برقرارى ارتباط مستحکم‌تر با نسل جديد رهبران فيليپين؛

ـ تداوم رابطه دفاعى نزديک با فيليپين؛

ـ حمايت از برنامه‌هاى دولت فيليپين در مورد بالا بردن قدرت کارآئى نيروهاى مسلح اين کشور؛

ـ کمک به بخش خصوصى و عمومى فيليپين در جهت اعاده ورنق اقتصادي؛


در ۱۷ ژانويه ۲۰۰۰، رئيس‌جمهور وقت استردا دستور اجرائى شماره ۱۹۹ را امضاء کرد و رسماً کميسيون رياست‌جمهورى در زمينه موافقتنامه نيروهاى بازديدکننده را ايجاد کرد (VFACOM) اين کميسيون که به رياست مشترک وزارت امور خارجه و دفاع ملى مى‌باشد، وظيفه آن نظارت بر فعاليت‌هاى مشترکى است که توسط نيروهاى نظامى آمريکا و فيليپين و براساس تعهدات آنها به‌موجب پيمان دفاع متقابل ۱۹۵۱ اجراء مى‌گردد. اين کميسيون بر چندين فعاليت مشترک گسترده نظارت داشته و در انجام اقداماتى که به‌منظور حفاظت از رفاه عمومى و محيط ‌زيست در مناطقى که در آنها تمرينات مشترک برگزار مى‌گردد، مورد استفاده قرار مى‌گيرد.


رئيس‌جمهور استرادا از ۲۴ ژوئيه تا ۳ اوت ۲۰۰۰ سفر کارى به آمريکا انجام داد و در جريان اين سفر طرفين توافق کردند که همکارى امنيتى وسيع‌ترى را به‌منظور مقابله با تروريسم جهاني، تجارت غيرقانونى مواد مخدر، دادوستد انسان و ساير مسائل فراملى معمول نمايند. براساس اين توافق در تاريخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۰ رئيس نيروهاى مسلح فيليپين و فرمانده کل نيروهاى پاسيفيک آمريکا يک بيانيه مشترک در خصوص همکارى در زمينه آموزش مبارزه با تروريسم امضاء کردند و دولت آمريکا يک بودجه ۲ ميليون دلارى را براى همکارى با فيليپين براى مقابله با تروريسم تصويب کرد که تشکيل يک واحد ويژه مبارزه با تروريزم در درون نيروهاى مسلح فيليپين را محقق خواهد کرد.


در اکتبر ۲۰۰۰ دولت آمريکا همچنين تصويب مبلغ تکميلى ۴۳۶،۷۶۸ دلارى را حهت همکارى‌هاى امنيتى و دفاعى با فيليپين اعلام داشت و به اين ترتيب کل مبلغ مذکور براى سال مالى ۲۰۰۰ بالغ بر ۴۳۷/۱ ميليون دلار گرديد.


دو کشور آمريکا و فيليپين همچنين در بيست سپتامبر ۲۰۰۰ موافقتنامه‌اى ر زمينه مبارزه با مواد مخدر و همکارى نيروى انتظامى امضاء کردند که توانائى فيليپين براى مبارزه با دادوستد مواد مخدر را افزايش داد.


خانم آرويو نيز در اواخر سال ۲۰۰۱ ميلادى سفرى به آمريکا داشته که با توجه به واقعه ۱۱ سپتامبر و موقعيت فيليپين در منطقه جنوب‌شرقى آسيا براى آمريکا، روابط دو کشور را دستخوش تغييراتى کرده است. به‌طورى‌ که در جريان اين سفر، جرج بوش فيليپين را متحد خوب و استراتژيک آمريکا در مبارزه با تروريسم خواند و آمادگى کشور خود را براى هرگونه کمک نظامى و تسليحاتى به فيليپين براى مبارزه با گروه‌هاى تروريستى آن کشور اعلام کرد. همچنين در اين سفر آمريکا وعده پرداخت حدود ۶/۴ ميليارد دلار کمک و تسهيلات اقتصادى و تجار و بيش از ۱۰ ميليون دلار کمک نظامى و امنيتى را به فيليپين داده است.


به‌دنبال افزايش حملات گروه ابوسياف و گروگان‌گيرى چند تن از اتباع آمريکا در اوايل سال ۲۰۰۲ و همچنين موافقت دولت فيليپين جهت حضور و کمک نيروهاى نظامى آمريکا عليه حملات و اقدامات اين گروه، نيروهاى آمريکا براى مدت شش ماهه به بهانه آموزش و برگزارى رزمايش مشترک با نيروهاى فيليپينى وارد اين کشور شدند. در واکنش به اين اقدام، گروه‌هاى معترض دولت با اشاره به قانون اساسى فيليپين که ورود نيروهاى خارجى را در خاک اين کشور ممنوع کرده است. خواستار خروج نيروهاى آمريکائى مى‌باشند و مردم اين کشور نيز با برپائى تظاهرات بزرگى در مقابل سفارت آمريکا ضمن اعلام مخالفت خود با حضور نيروهاى آمريکائى در فيليپين، پرچم آمريکا را به نشانه انزجار به آتش کشيدند.


روابط نظامى آمريکا و فيليپين از ساليان گذشته همواره حفظ شده است هر چند در نوامبر سال ۱۹۹۱ بزرگ‌ترين پايگاه‌هاى نظامى امريکا يعنى پايگاه اصلى تعميرات و تدارکات ناوگان هفتم نيروى دريائى آمريکا در سوبيک و در سال ۱۹۹۳ پايگاه هوائى کلاک بر اثر فشارهاى داخلى و تصويب پارلمان فيليپين برچيده شده است، اما طى سال‌هاى اخير مناسبات نظامى دو کشور در قالب برگزارى رزمايش‌هاى مشترک (۷ رزمايش) و همکارى‌هاى آموزشي، نظامى و تسليحاتى على‌رغم اعتراضات داخلى ادامه پيدا کرده است.