با توجه به اينکه بيش از ۷۰ سال قدرت سياسى بدون هيچ گونه تغييرى در اختيار حزب پرى است، بايد محورهاى سياسى قدرت را عمدتا در رابطه با تشکيلات اين حزب مورد بحث و بررسى قرار دهد. اين حزب داراى ريشه‌هاى قوى و پيچيده اجتماعى در جامعه مکزيک بوده و به دليل اينکه در اوايل سال‌‌هاى انقلاب به نام تنها حزب حامى دموکراسى در مکزيک فعاليت نموده، توانسته است يکه تاز صحنه سياسى کشور باشد.


از طرفى ملت مکزيک که پس از سال‌ها کشتار و استعمار توسط خارجيان از انقلاب و مبارزات سخت و پيگير خود نتيجه لازم را بدست نياورده، به پذيرش وضعيت موجود عادت نموده است. همين امر کمک شايانى به حاکميت طولانى حزب مذکور نموده است.


بعلاوه، رئيس جمهور که معمولا نماينده حزب حاکم است. در راس اهرم سياسى قدرت قرار دارد و مجلسين سنا و نمايندگان عملا قدرت‌هاى خود را در اختيار وى قرار داده‌اند. افزون بر اينها، تشکيلات پيچيده و گسترده کنفدراسيون کارگرى که از سوى دولت در مراکز اقتصادى و کارخانه‌ها بنيان‌گذارى گرديده است، توانسته است فعاليت‌هاى دولت را در بين کارگران که بخش عظيم و تعيين کننده جامعه مکزيک را تشکيل مى‌دهند، مشروع جلوه داده و اهداف حزب را تامين نمايد.