اين بخش دولتى و اهدافى را به ‌دنبال مى‌نمايد که مهم‌ترين آن هدف‌ها اشاره مى‌شود:


- خودکفائى توليدات مختلف کشاورزى و دامدارى


- بالابردن سطح توليد در زمينه‌هاى مختلف


- بهره‌گيرى کامل از منابع طبيعى فراوان اين کشور


- اصلاح زمين‌هاى پهناور جهت توسعهٔ روزافزون کشاورزي


بنابر تصميم دولت پنج منطقهٔ بزرگ جغرافيائى جهت گسترش و توسعهٔ کشاورزى در نظر گرفته شده است که عبارتند از:


- به زير کشت در آوردن بيش از يک ميليون هکتار و ايجاد صدها مزرعه جديد در منطقهٔ جبل‌الاخضر


- پروژه‌هاى سهل‌الحفاره کشاورزى در ۴ طرح بزرگ


- پروژه‌هاى الصول الاخضر با هدف زراعى نمودن ۴۶،۲۴۰ هکتار از زمين‌هاى چراگاهى و توليد حبوبات.


- طرح‌هاى الکفره و السرير که هدف از آن زراعى کردن ۳۰۲،۳۵۰ هکتار از زمين‌ها جهت توليدات دانه‌اى و پرورش حيوانات بوده که به صورت ۸۶۴ مزرعه جديد با تجهيزات کامل در ۵۴ روستا تبديل شده است.


- پرورش منطقهٔ فزان که موجب زراعى شدن ۲۷،۳۵۰ هکتار و توزيع ۳۱۲ مزرعه بين ساکنين واحه‌ها شده است. علاوه بر آن پروژه مکنوسه در مساحتى بالغ بر ۳،۹۳۶ هکتار مى‌باشد که از اين ميزان حدود ۴/۱۱% از توليدات حبوبات بوده که بالغ بر ۸۶ هزار تن مى‌باشد. در صد مشارکت اين پروژه در توليد کلى گندم ۴% است که از پروژهاى استراتژيک بوده و بيانگر تجربه ارزشمند ليبى در گسترش کشاورزى در مناطق صحرائى است. لازم به‌تذکر است که مناطق فزان و واحد کوچک‌تر استان شرقى تقريباً از باران بى‌بهره هستند و کشاورزى در اين مناطق کاملاً به آبيارى مصنوعى و استفاده از چاه‌هاى عميق آرتزين متکى است. چندين ميليون اصله درخت خرما در اين نواحى وجود دارد و ميوه‌هائى نظير انجير، انار، سبزيجات و صيفى‌جات در اين ناحيه به عمل مى‌آيد.


بيست درصد از درآمد سالانه در بخش‌هاى کشاورزى و با پشتيبانى از بخش‌هاى مختلف آن به منظور استحکام پايه‌هاى کشاورزى مصرف شده که نتيجه منتهى به اصلاح ميليون هکتار از زمين‌هاى قابل کشت و حفر بيش از چهل حلقه چاه و غرس بيش از چهل ميليون درخت ميوه و ايجاد بيش از بيست هزار مزرعه جديد گرديده است.


پُرواضح است که گسترش پروژه‌هاى صنعتى و کشاورزى و ديگر تحولات اقتصادى ارتباط تنگاتنگى با منابع آبى دارد، بنابر اين تلاش شده که از آب‌هاى موجود حداکثر بهره‌بردارى به عمل آيد و بر ميزان آن با استفاده از منابع و مخازن زير افزوده شود:


- آب‌هاى حفاظت شدهٔ زيرزمينى


- آب‌هاى سطحى مناطق شمالي


لازم به يادآورى است که ميزان بارش سالانه باران در اين مناطق مابين ۱۵ تا ۴۵۰ ميلى‌متر است و در بعضى از سال‌ها به ششصد ميلى‌متر در سال نيز بالغ مى‌گردد.


النهر الصناعى عظيم در حال احداث در ليبى نيز يکى از مهم‌ترين منابع آبى شمرده مى‌شود که با تکميل اين پروژهٔ بزرگ بخش بزرگى از نيازهاى آبى اين سرزمين چه در بخش شهرى و چه بخش کشاورزى برطرف خواهد شد.

گندم و جو

توليد گندم در سال ۱۹۷۰ ميلادى بالغ بر ۲۷ هزار تن بوده که در سال ۱۹۹۰ اين مقدار به ۱۹۵ هزار تن رسيده است که پيش‌بينى مى‌شود اين توليد در سال ۱۹۹۷ به بيش از هشت‌صد هزار تن برسد.



توليد جو نيز از ۵۲ هزار تن در سال ۱۹۷۰ به ۱۳۴ هزار تن در سال ۱۹۹۰ رسيده است، و با توجه به اهتمام اين کشور به دامداري، اين توليد به صورت سالانه افزايش مى‌يابد.

توليد انواع ميوه

توليد مهم‌ترين انواع ميوه‌ها در جماهيرى عربى ليبى عبارتند از: مرکبات، خرما، بادام، انگور، انجير، زيتون، انار سيب، زردآلو و گلابي. و توليد نهال ‌ميوه به‌طور کلى از نيم ميليون در سال ۱۹۷۰ به ۹ ميليون در سال ۱۹۹۵ رسيده و تقريباً ۳۱ ميليون نهال در خلال سال‌هاى ۷۰ تا ۱۹۹۰ کاشته شده است، در نتيجه توليد ميوه از ۹۰ هزار تن در سال ۱۹۷۰ به ۳۰۰ هزار تن در سال ۱۹۹۰ رسيده پيش‌بينى شده است در سال ۱۹۹۷ به چهارصد هزار تن افزايش يابد.