از اولين قرون ميلادى تا قرن شانزدهم، حکومت‌هاى متعدد هندو - بودائى در مجمع‌الجزاير اندونزى برقراربود. در اين دوره شئون مختلف جامعه و حکومت تحت تأثير تعاليم هندو - بودائى قرار داشت که مظاهر آن را مى‌توان در نظام پادشاهي، ارتش، ادبيات، رقص و موسيقي، معماري، اهميت نياکان، آداب و رسوم مذهبى و حتى نظام تقسيم کار مبتنى برکاست مشاهده کرد. حکومت‌هاى مهم اين دوره که با چين و هند و ديگر کشورهاى جنوب‌شرقى آسيا ارتباط داشتند، عبارت بوده‌اند از: پادشاهى سرى‌ويجايا در پالمبانگ (سوماتراى جنوبي)، حکومت‌هاى چايلندرا و ماراتام در جاوه مرکزى و پادشاهى ماجاپاهيت در جاوه شرقي. از اين دوره آثار ادبى و مذهبى و نيز معابد مهمى بر جاى مانده که معروف‌ترين آنها معبد بوروبودور و معبد مندوت در جاوه مرکزى است.