بازرگانى خارجى اندونزی چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا واردات سیاستهای بازرگانی دولت صادرات مواد خام فرآوری شده کالاهای ساخته شده کالاهای صنعتی محصولات معدنی اقلام سنّتی اقلام منحصر به فرد واردات واردات اندونزى شامل مواد خام؛ کالاهاى کمکي، سرمايه‌اى و مصرفي، و نيز محصولات نفتى مى‌باشد. از مجموع ۳/۲۸ ميليارد واردات کشور در سال ۱۹۹۳ سهم بخش‌هاى مختلف به شرح زير بوده است: مواد خام و کالاهاى کمکى ۷/۱۷ ميليارد دلار، کالاهاى سرمايه‌اى ۱/۷ ميليارد دلار، کالاهاى مصرفى ۳/۱ ميليارد دلار و محصولات نفتى ۲/۲ ميليارد دلار. مهمترين کشورهاى صادر کننده به اندونزى در سال ۱۹۹۳ عبارت بوده‌اند از: ژاپن (۱/۲۲ درصد)، آمريکا (۵/۱۱ درصد)، آلمان(۳/۷ درصد). سياست‌هاى بازرگانى دولت تشويق صادرات غير نفتى به‌ويژه توليدات صنعتي، مهمترين هدفى است که دولت اندونزى در سياست‌هاى اقتصادى خود دنبال مى‌کند. قرار است که در آخرين سال ششمين برنامه پنج‌ساله اقتصادى (۹۹/۱۹۹۸)، صادرات صنعتى کشور به رقم ۲/۶۱ ميليارد دلار افزايش يابد. تقريباً همه محصولات اندونزيائى قابل صدور است مگر بعضى از اقلام مورد نياز داخلى (مثل سيمان) يا محصولاتى که داراى سهميه‌هاى بين‌المللى هستند (مثل نفت و قهوه)، که در اين موارد دولت هر چند يکبار مقرراتى را وضع و اجرا مى‌کند. ميزان ماليات بر کالاهاى صادراتى بين ۵ تا ۳۰ درصد (عموماً شامل مواد خام و کالاهاى نيمه ساخته) مى‌باشد. دولت اندونزى براى دست‌يابى متقابل به بازارهاى خارج و نيز تشويق توليدات داخلى، سعى دارد واردات کالاها به کشور را نيز آزاد بگذارد، مگر در مورد بعضى از اقلام قابل توليد در صنايع استراتژيک کشور مثل سيمان، فولاد و کودهاى شيميايي. دولت اندونزى همچنين در سال ۱۹۹۴ مقررات جديد مربوط به تعرفه و ماليات بر کالاهاى وارداتى را اعلام کرد که مهمترين هدف آن عبارت بوده است از تقويت بخش صنعت و کشاورزى از طريق تسهيل واردات مواد خام و ماشين آلات مورد نياز. دولت اندونزى براى تسهيل مقررات گمرکى کشور، اداره امور گمرکات کشور را براساس الگوى يک مؤسسه سويسى (به نام SGS) انجام مى‌دهد که يکى از روش‌هاى آن بازرسى اجبارى پيش از حمل کالاهاى صادراتى به اندونزى در کشور مبداء مى‌باشد. مهمترين شرکاى تجارى اندونزى عبارتند از: ژاپن، آمريکا، اعضاى جامعه اروپا و کشورهاى عضو آسه‌آن. مازاد تجارى اندونزى در سال ۱۹۹۳ بالغ بر ۵/۸ ميليارد دلار بود (براساس ۸/۳۶ ميليارد دلار صادرات و ۳/۲۸ ميليارد دلار واردات)، که حفظ و افزايش اين رقم، اهميت زيادى براى دولت اندونزى دارد. صادرات بازرگانى خارجى اندونزى در طول زمان شاهد تحولاتى بوده است. اندونزى که زمانى صادر کننده محصولات کشاورزى بود به‌تدريج به يکى از صادر کنندگان نفت و گاز طبيعى تبديل شد. و سپس از دهه ۱۹۸۰ ميلادى و در پى سقوط قيمت نفت در بازار جهاني، سياست‌هاى جديدى را براى تشويق صادرات غيرنفتى (عمدتاً توليدات صنعتي) در پيش گرفت در نتيجه آن، در سال ۱۹۸۷ ميزان صادرات غيرنفتى بر صادرات نفت و گاز پيشى گرفت و از آن به بعد همواره در حال رشد بوده است. در سال ۱۹۹۳ ، از مجموع ۸/۳۶ ميليارد دلار صادرات اندونزى، سهم صادرات صنعتى بالغ بر ۹/۲۲ ميليارد دلار (۶۲ درصد از کل صادرات ) بود. ترکيب اقلام صادراتى اندونزى در شش مقوله زير قابل تفکيک است: مواد خام فرآورى شده تخته چندلا، الوار، روغن نخل، نارگيل، سيمان، مواد شيميائي، کود شيميائى و فولاد و دارو. کالاهاى ساخته شده منسوجات، پوشاک، کفش، کالاهاى چرمي، مبلمان چوبى و خيزران، کالاهاى شيشه‌اي، سراميک، لاستيک اتومبيل. کالاهاى صنعتى اتومبيل، موتور و قطعات آن، هواپيما و قطعات آن، ابزارهاى اندازه‌گيرى و قطعات الکترونيکي. محصولات معدنى نفت و گاز، ذغال سنگ، قلع، طلا، مس و نيکل. اقلام سنّتى ادويه، روغن‌هاى اساسي، مواد گياهي، مواد غذائي، کائوچو، قهوه، چاى و کاکائو. اقلام منحصر به فرد صنايع دستي، داروهاى گياهي، مواد آرايشى طبيعى. مهمترين بازارهاى صادراتى اندونزى در سال ۱۹۹۳ به ترتيب اهميت عبارت بوده‌اند از: ژاپن (۳/۳۰ درصد)، آمريکا ( ۲/۱۴ درصد)، جامعه اروپا (۱۴ درصد) و مجموع کشورهاى آسه‌آن (۱۲۸ درصد). همچنين از مجموع ۸/۳۶ ميليارد دلار صادرات اندونزى در سال ۱۹۹۳، سهم بخش نفت و گاز ۷/۹ ميليارد دلار و سهم بخش غير نفت و گاز ۱/۲۷ ميليارد دلار بوده است که خود در برگيرنده اجزاى زير مى‌باشد : کشاورزى ۶/۲ ميليارد دلار، معدن ۱/۵ ميليارد دلار و صنعت ۹/۲۲ ميليارد دلار . - آژانس ملى توسعه صادرات (NAFED)، وابسته به وزارت تجارت در سال ۱۹۷۱ با هدف گسترش صادرات تأسيس شد که اکنون، غير از مقر آن (در جاکارتا)، داراى ۱۱ شعبه در کشورهاى آمريکا، انگلستان، آلمان، هلند، استراليا، ژاپن، عربستان سعودي، عراق و امارات متحده‌عربى بوده و نيز دفاتر تجارى در دهها سفارت‌خانه و سرکنسول‌گرى اندونزى در کشورهاى خارجى داير کرده است. اين آژانس به منزله واسطه‌اى ميان صادرکنندگان اندونزيائى و واردکنندگان خارجى عمل کرده و از جمله وظايف آن، ارائه آخرين اطلاعات مورد نياز در اين زمينه، و فراهم نمودن تماس‌هاى تجارى و شرکت در نمايشگاه‌هاى بين‌المللى است. - اتاق بازرگانى و صنايع اندونزي (KADIN) در سال ۱۹۶۸ تأسيس شد و اکنون شعب آن در تمامى ۲۷ استان کشور داير شده است. اين اتاق نقش اطلاع‌رسانى، و ايجاد ارتباط و هماهنگى و ارائه مشاوره به شرکت‌هاى مختلف اندونزيائى را بر عهده داشته و عضو اتاق بازرگانى و صنايع آسه‌آن (ASEAN - CCI) نيز مى‌باشد. چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها
